Είμαι ένα γυάλινο δοχείο
τοποθετημένο άγαρμπα
σε ένα παραμελημένο ράφι
στο μουσείο ανατομίας
στο Κελβινγκρόουβ.
Μέσα μου
τέσσερις γυναίκες
από άλλες εποχές
πλατσουρίζουν παιχνιδιάρικα
στη φορμόλη.
Γοργόνα: Ζει ο βασιλιάς Αλέξανδρος;
Πηνελόπη: Ζει και περιμένω να γυρίσει.
Μήδεια: Δεν θα γυρίσει ποτέ –κάψε τα ποιήματα…
Αντιγόνη: …κι εγώ υπόσχομαι ότι θα τα θάψω με τις
μεγαλύτερες τιμές, ως τους αρμόζει…
[Από τη συλλογή Δαχτυλιές, Χαραμάδα, Πάτρα 2015.]