Η ΜΑΝΑ ΤΟΥ ΑΓΝΟΟΥΜΕΝΟΥ
Η ανθρωπολόγος Σοφία Κυριακίδου, του Εργαστηρίου Ταυτοποίησης Λειψάνων, απορούσε, γιατί τα οστά των αγνοουμένων στην προθήκη με την ένδειξη ‘ΦΡΕΑΡ’ δεν εξετάζονταν περαιτέρω. Ρώτησε, λοιπόν, την προϊσταμένη της.
– Σύμφωνα με τις πληροφορίες μας, είπε εκείνη, στο πηγάδι όπου βρέθηκαν, κοντά στη διαχωριστική γραμμή της Λευκωσίας, είχαν ριχτεί κάποιοι Τουρκοκύπριοι το 1963-64 και περισσότεροι Ελληνοκύπριοι το 1974. Όμως, λόγω των συνθηκών στο πηγάδι, τα οστά αλλοιώθηκαν τόσο, ώστε να είναι αδύνατη η ταυτοποίηση με τη μέθοδο DNA. Έτσι, παραμένουν ανάμεικτα.
Η Σοφία προβληματίστηκε πολύ. Ήξερε ότι και άλλες μανάδες, και από τις δύο πλευρές, θα «έφευγαν» σύντομα και πως, το μόνο που ήθελαν πριν πεθάνουν ήταν να θάψουν τα οστά των παιδιών τους. Μήπως θα έπρεπε να ρωτηθούν; Ίσως να ήθελαν να τα πάρουν όπως είναι, έστω κι αν ανάμεσά τους θα βρίσκονταν και οστά άλλων αγνοουμένων, ακόμα και εχθρών. Πόσο θα πείραζε αυτό μια μάνα;
ΙΑΛΕΜΟΣ
………………………………………………………………….
[Με αφορμή τον διαγωνισμό μικροδιηγήματος, γνωστοί συγγραφείς μάς στέλνουν και δικά τους κείμενα ζητώντας να μείνουν εκτός συναγωνισμού, προκειμένου να μη στερήσουν τη βράβευση από νεότερους συναδέλφους τους. Τα διηγήματα αυτά δημοσιεύονται για την ώρα με ψευδώνυμο, τα ονόματα των συγγραφέων τους όμως θα αποκαλυφθούν μαζί με τα αποτελέσματα.]
