ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΑ
Όποτε τύχει να περνάω έξω
από την προθήκη κάποιου βιβλιοπωλείου
σαν κάτι να με μαγνητίζει
ρίχνω έστω και στιγμιαία το βλέμμα μου –
σκέφτομαι, δεν μπορεί κάπου θα ’ναι γραμμένο
κάπου θα ’χει γραφτεί αυτό που νιώθω τόσα χρόνια
αυτό το σφίξιμο σήμερα το πρωί.
ΤΟ ΣΚΟΥΠΙΔΙΑΡΙΚΟ
Πόσα βράδια
όταν ξυπνούσα μέσα στη νύχτα
κουλουριαζόμουν στο κρεβάτι περιμένοντας
μέχρι τη στιγμή εκείνη που θ’ ακουγόταν
το πρώτο κελάηδισμα των πουλιών
κι ο ήχος του σκουπιδιάρικου
να μαζεύει καρτερικά
τ’ αποφάγια της μοναξιάς μας.
ΤΑ ΜΟΛΥΒΙΑ
Από τα μηχανικά
πάντα προτιμούσα τα ξύλινα μολύβια.
Είναι αυτή η αίσθηση προσωρινότητας
που σου προσφέρουν.
Κάθε ξυσιματιά
κι ένας μικρός θάνατος.
[Από τη συλλογή Τα κάρβουνα, (.poema..) εκδόσεις, Κορώνη Μεσσηνίας 2014.]
