Η νύχτα αποτελείται από τα μέρη της
Η γυναίκα μου έχει στα μάτια δαχτυλήθρες
και εκεί που κοιτάζει υφαίνει τα πιο άγρια εγκλήματα
όταν την κοιτάνε, οι άντρες κάνουν βελονισμό
και όταν κοιμάται μπορείς διακρίνεις τη φλόγα
να λυμαίνεται το πρόσωπο της
Όταν πεθάνει θα της ράψουν τα μάτια
και θα της καρφώσουν από ένα φεγγάρι σε κάθε ένα
Για να έχει νόημα η νύχτα
Σπαραγμοί με την ώρα
Έβλεπε τις ώρες να περνούν μέσα από κιάλια
κι όταν τελικά αυτή έφτασε έσπασε μια συστοιχία τζαμιών
ήταν τοποθετημένα περιμετρικά της πόλεως
με τέτοιον τρόπο ώστε να είναι όρια απροσπέλαστα
για την θερμοκρασία της κάψας και του ψύχους
θα είχε εγκαταλείψει προ πολλού το μέρος
προστατευμένος σε μια φυλλωσιά
και οδηγούμενος από τις ρίζες των δέντρων
θα έβγαινε σε στάλες
όμως ο ήλιος ταξίδευε προς ανατολάς
και οι στάλες στραγγαλίζονταν στο μαλακό χώμα
και έτσι έκθετος μπροστά στην τριβή
και στους σπινθήρες
παραδόθηκε
Μέσος ή Μεστός
Δυο κτήρια, αν αγγίζονταν
θα τα αποκαλούσαμε μεσοτοιχία
με τον ίδιο τρόπο που ένα τυχαίο
άγγιγμα ανθρώπων θα το λέγαμε
μεσοβέζικο
και τη θάλασσα μεταξύ ηπείρων
μεσόγειο
το κατάρτι μέσα σε αυτήν
μεσιανό
και φωτισμένο ίσως,
μεσημέρι
στην μεγάλη τρύπα
από την ανατολή μέχρι τη δύση
μέσα της δεν έβλεπε
τα μάτια της ήταν μεστά μέσα στο βάδισμα τους
και τα χέρια της δεν τον οδηγούσαν στις σπηλιές
στο μέσα των δαχτύλων της
κι είχε μια μέση ξύλινο δοκάρι
για να βαστάει το μεστό της στόμα
είχε μέσο και σκοπό να την παγιδεύσει
στα μεσαία κύμματα που εξέπεμπε από το κεφάλι του
δεν ήταν δα και μεσόκοπος
το κενό μεταξύ τους ήταν κομήτης
μεσουρανούσε
