Μετάφραση: Virginia López Recio
ΜΙΚΡΟ ΝΥΧΤΕΡΙΝΟ / PEQUEÑO NOCTURNO
Αυτή η ανατριχίλα που περνάει είν’ η ζωή;
Και μπροστά σε ποια μοναξιά σήμερα τραγουδώ;
Δεν ξέρω από πού προέρχονται αυτοί οι θόρυβοι που μες στη νύχτα τρομάζουν:
το κουτί με τα σπίρτα
τα πράγματα που αλλάζουν θέση και δεν εμφανίζονται.
Υποθέτουμε ότι όλο αυτό είν’ ο κόσμος
τεράστιες συλλογές από λύπες, κλειδοθήκες και εικονίτσες από θάλασσες μακρινές.
Είναι εδώ που παρουσιάζομαι
χωρίς τελωνεία ή επιτάξεις
χωρίς άκαιρους αποχαιρετισμούς.
ΣΥΝΑΝΤΗΣΕΙΣ / ENCUENTROS
Αν συγκρούεσαι κατά μέτωπο με την καρδιά μου
μη φύγεις και μην προσπαθήσεις να σβήσεις τα δακτυλικά σου αποτυπώματα
ούτε να την αφήσεις κάπου, στο έλεος ενός απροετοίμαστου περαστικού
και μην την κρύβεις, σαν το αδέξιο παιδί, από τις επισκέψεις.
Αν τη βλέπεις δαγκωμένη στις άκρες σαν παλιό σφουγγάρι δημοτικού σχολείου
να τη βάλεις σ’ έναν δρόμο με βροχές κι επιλόγους.
Κάποιος θα βολευτεί με μια τόσο βαριά παραγγελία γεμάτη πυρπολημένα τραγούδια
και παλιά σερβίτσια σε αχρηστία.
Κάποιος θα την κουνήσει θέλοντας ν’ ακούσει κάποια φωνή
Σαν εκείνον που χτυπά για ώρες σ’ ένα σπίτι αδειανό.
Ή αν καταφέρεις να τη δεις μες στα ερείπιά μου, άφησέ τη στο δρόμο.
Επειδή αυτή η καρδιά με τις βιασύνες και τις καθυστερήσεις πάντα προσαρμοζόταν καλύτερα στην ύπαιθρο.
[Πρώτη δημοσίευση της μετάφρασης των ποιημάτων του Φεδερίκο Ντίας Γρανάδος (Mπογκοτά, 1974). Φωτογραφία: Paolo Ventura.]
