Γ΄ ΓΡΑΜΜΑ ΣΤΗ ΜΗΤΕΡΑ, γ΄
Μητέρα, γύρω απ’ τα σπίτια μας στρατοπέδευσε η Ασία,
γύρω απ’ τα σπίτια μας αλαλάζει έξαλλη η Ασία,
γαυριά έξαλλη η Ασία,
τι άλλο να σου πω;
Μητέρα, η Λευκωσία είναι πια ένα λυπημένο παιδάκι
που του κάκου προσπαθείς να το κάνεις να χαμογελάσει,
που αν το χτενίσεις χτενίζεται
κι αν το χτενίσεις δεν χτενίζεται,
που αν το πάρεις απ’ το χέρι σ’ ακολουθεί
κι αν τ’ αφήσεις μένει.
Α΄ΓΡΑΜΜΑ ΣΤΗ ΜΗΤΕΡΑ, ε΄
Μας είπαν προεξείχε η καρδιά
και την περιέκοψαν.
Μας είπαν προεξείχαν τα όνειρα
και τα περιέκοψαν,
μας είπαν προεξείχαν οι αιρετικοί πόθοι.
Τι υποσημειώναμε, είπαν, τις νύχτες στα κράσπεδα
των αγαλμάτων,
τι έννοια είχε το δίχτυ ασφαλείας
που απλώναμε κάτω απ’ τον ήλιο;
Όμως εμείς μ’ αυτά ποτίζαμε τους ουρανούς δάκρυα,
μητέρα
όμως εμείς μ’ αυτά κλεινόμαστε έρμαια στη σοφίτα.
Β΄ ΓΡΑΜΜΑ ΣΤΗ ΜΗΤΕΡΑ
[…]
Κι είμαστε σ’ ένα μικρό νησί, μητέρα,
δεν μπορούν να μας τα φορτώσουν όλα αυτά,
κι είμαστε σε μια μικρή φυλακή, μητέρα,
δεν υπάρχει απλωσιά ν’ απλώσουν όλα αυτά
να τα δούμε με κάποια άνεση χώρου,
να τα δούμε με κάποια πίστωση χώρου,
να κατανεμηθούν,
ν’ αποκεντρωθούν,
ν’ αραιώσουν.
Στοιβάζονται, σου λέω, επάλληλα απάνω μας
και δεν αναπνέουμε. […]
Α΄ ΓΡΑΜΜΑ ΣΤΗ ΜΗΤΕΡΑ, β΄
[…]
Μητέρα, δεν βλέπεις πως μας αφαίρεσαν τα οστά
και σωριαζόμαστε στο παραμικρό
και προσπίπτουμε;
Μητέρα, τ’ αμπέλια δεν παράγουν για μας,
Οι μύθοι διακόπτονται στο κατώφλι μας.
Πρέπει όταν γεννηθήκαμε
να ’κλεισαν πίσω μας όλες οι πόρτες, δεν πρόσεξες;
Πρέπει όταν γεννηθήκαμε
το χωριό να διαγράφτηκε, δεν πρόσεξες;
[…]
ΤΗΣ ΕΙΣΒΟΛΗΣ
Είναι δύσκολο να πιστέψω
πως μας τους έφερε η θάλασσα της Κερύνειας,
είναι δύσκολο να πιστέψω
πως μας τους έφερε η αγαπημένη θάλασσα της Κερύνειας.
