Noué / Δεμένος
(στους περιτειχισμένους)
Μετάφραση: Εύη Γεροκώστα
Eγώ
εσύ
σκοτώνω
σκοτώνω το εγώ
πετάω το εσύ
και το εγώ
όλες αυτές οι λέξεις που γυρίζουν γύρω από το κεφάλι μου
και οι δορυφόροι τους που συγκρούστηκαν
σχεδιάζουν συρματοπλέγματα
σκίζουν τον ουρανό των αυτιών μου
τα μάτια μου κλειστά-ανοιχτά
μοιάζουν με μακρινούς πλανήτες
οπωσδήποτε πολύ μακριά από εδώ
όλες αυτές οι λέξεις
τι να πεις – μάλλον τίποτα
τι να κάνεις -μάλλον τίποτα
η νύχτα φοράει ζουρλομανδύα στο φόβο
ξαπλωμένος στο κρεβάτι του
πάντα
(αρκετά συχνά)
νιώθει
λίγο πριν αποκοιμηθεί
κάτω από το στρώμα το τσιμέντο
πάνω στο τσιμέντο τα τσακισμένα κόκαλά του
πάνω στα κόκαλά του το δέρμα του τεντωμένο από τον πόνο
και την κοιλιά του σκαμμένη από την πείνα
και τον φόβο
έπειτα αποκοιμιέται
(ναι, αποκοιμιέται)
και η αμμώδης σιωπή αυτών των χιλιάδων φωνών
κατρακυλά μέσα στ’ αυτιά του
έπειτα, μέσα στη νύχτα, ξυπνάει
και βυθίζει σώμα και περιουσία στις σελίδες ενός βιβλίου
οι φωνές σκίζουν μία μία τις σελίδες
δεμένος στο δοκάρι της σιωπής
αιχμάλωτος του θορύβου της μοναξιάς
αποκοιμιέται ξανά
έτσι είναι η νύχτα για όλους
***
Une recette pour ne pas mourir
Μια συνταγή για να μην πεθάνεις
τη μέρα
να κοιτάζεις το σαλιγκάρι του ήλιου
τη λιπαρή βλέννα του που βράζει
καθώς σκαρφαλώνει στη βιτρίνα του ουρανού
τη λαχανιασμένη πορεία του
μέσα στο στήθος
το βράδυ
να σπας όλα τα ρολόγια της γης
να τα ξεριζώνεις από τους καρπούς των χεριών
ν’ αδειάζεις τα καμπαναριά από τους θλιβερούς χτύπους τους
τη νύχτα
να κοιτάζεις πίσω από τα βλέφαρα
τη σκιά της γης να γλιστράει
σαν ζωή
μέσα από σένα
[O Marc Delouze συμμετέχει στο Διεθνές Φεστιβάλ Ποίησης που διοργανώνει η Εταιρεία Συγγραφέων με το Ελληνικό Ίδρυμα Πολιτισμού/Εθνικό Κέντρο Βιβλίου, στο πλαίσιο της 11ης Διεθνούς Έκθεσης Βιβλίου Θεσσαλονίκης, 8-11 Μαΐου. Πρώτη δημοσίευση. Το έργο που συνοδεύει τα ποιήματα είναι του ποιητή Juan Carlos Mestre.]
