i.
Λέξεις και στίχοι
πετούν στα όνειρά μου
άγριες νύχτες.
Το ποίημα ρεμβάζει
στου νου τις κρυφές στοές.
ii.
Αράζω βράδυ
γεύομαι ποιήματα
που δεν έγραψα.
Η γεύση γλυκόπικρη
όπως η προσδοκία.
iii.
Μάτια σκοτεινά
σκανάρουν τις σελίδες
λέξεις σιωπηλές.
Φοβάμαι το ποίημα
μήπως δε συναινέσει.
iv.
Φτερωτοί στίχοι
κινούν ανέμους σιωπής
ανάσες κρατούν.
Σαν πουλιά επιστρέφουν
της λιμνοθάλασσας φως.
v.
Όψη θανάτου
σφραγίδα απόγνωσης
βλέμμα οδύνης.
Ο ποιητής θα δρέψει
του Καρυωτάκη τιμές;
vi.
Γύρω συντριβή
ποίημα καραδοκεί
κουβάρια σκέψεις.
Οι στίχοι σαν σταγόνες
καταβρέχουν τη στιγμή
vii.
Έγκλειστες λέξεις
σέρνονται στα δεσμά τους
σίδερα παντού.
Φυλακισμένο ποίημα
καλύτερα να λείπει.
⸙⸙⸙
[Πρώτη δημοσίευση στο ηλεκτρονικό Φρέαρ. Φωτογραφία: ©Mimi Plumb. Δείτε τα περιεχόμενα του δέκατου τέταρτου ηλεκτρονικού μας τεύχους εδώ.]
