Όχι δεν έχω καρδιά
Πλέχω πάλι στην επιφάνεια
των πραγμάτων
Σκίζεται το νερό
-το νερό είμαι εγώ –
δεν αφουγκράζομαι ούτε τον πόνο
Γύρω μου
μέσα μου
η μέρα μοιάζει εφιαλτικά ίδια
δραματικά
ανόητα
επαναλαμβάνεται
Γύρω μου
μέσα μου
μια πολιτεία βυθισμένη στην αχλύ
ένας κόσμος κατακλυσμιαίος
σώματα
που καταποντίζονται
στην άβυσσο
στη μέθη
στην αλογία
Γύρω μου
μέσα μου
η ομορφιά των γυναικών
στέρφα
χωρίς απαντοχή από κανέναν άγγελο
η ιλαρότητα των νέων
επιθανάτια
σπασμωδική
Γύρω μου
μέσα μου
η άβυσσος!
Εγώ είμαι η άβυσσος!
Ο Χριστός πάντως
στην κοιλιά μιας Παρθένου μορφώθηκε
– έτσι είπαν!
Πού έγινε αυτός ο Ευαγγελισμός;
«Άβυσσος Άβυσσον επικαλείται!»
Αλεξάνδρεια, 25 Μαρτίου 2012
⸙⸙⸙
[Πρώτη δημοσίευση στο ηλεκτρονικό Φρέαρ. Ζωγραφική: Κωνσταντίνος Παρθένης. Δείτε τα περιεχόμενα του δέκατου τέταρτου ηλεκτρονικού μας τεύχους εδώ.]
