ΥΠΕΣΤΗΝ
Υπέστην
Καλοκαίρια
Αναίσθητα
Χωρίς
Καυτές πανσέληνους,
Έναστρους θόλους,
Πεφταστέρια μ’ ευχές,
Άρκτους κι Αφροδίτες,
Δίχως
Σταρένια δέρματα,
Μάτια μαγνήτες,
Λαχτάρες να τσιμπάνε,
Μα πιο πολύ
Υπέστην
Καλοκαίρια
Αναίσθητα
Χωρίς
Ούτε ένα βλέμμα
Σε πλάσμα
Που υποφέρει,
Που δεν ξέρει
Τι θα πει
Καλοκαίρι.
21.VII.24
ΨΑΘΑ
Την τεράστια
Μέρα του χρόνου
Και την επιούσα
Πανσέληνη νύχτα,
Που ’ναι άπειρη
Η πληροφορία
Του σύμπαντος κόσμου,
Αν κάτι βλέπω
Είναι μόνο, απερίγραπτη
Μέσα βαθιά η ψυχή,
Που ’ναι γυμνή
Κοιμωμένη ωραία
Στην ψάθα,
Ψυχοσάββατο.
22.VI.2024
ΙΛΙΓΓΟΣ
Όταν γίνομαι
Φυγόκεντρη
Απ’ τα τρίσβαθά σου
Δύναμη
Γίνεσαι κεντρομόλος.
Κι αντίστροφα συμβαίνει,
Καθώς θηρεύω
Σαρκοβόρος
Το κέντρο σου.
Ιλιγγιώδες
Το στίγμα που
Αφήνουν οι δυνάμεις μας,
Όποτε τρέμουν στο λίγωμα
Και παύουν στην επαφή,
Καυτός κρατήρας
Που μέσα του εκρήγνυνται
Τα μέσα μας.
15.III.24
⸙⸙⸙
[Πρώτη δημοσίευση στο ηλεκτρονικό Φρέαρ. Ζωγραφική: ©Matthew Wong. Δείτε τα περιεχόμενα του δωδέκατου ηλεκτρονικού μας τεύχους εδώ.]