Εβδόμη από του Πάσχα Κυριακή
Ο Κύριος έχει πια αναληφθεί
Το σώμα πάλι στον σταυρό
Κι εμείς χωρίς «Ανέστη»
Στα χείλη μόνον «Καλημέρα»
Πάσχα ξανά του χρόνου
Έφυγε ο Θεός
Ως και τα φύλλα δάφνης
(Από την πρώτη που σκορπίστηκαν Ανάσταση)
Έχουν σκουπίσει οι νεωκόροι
Μπαίνω στην εκκλησιά ν’ ανάψω το κερί μου
Κάθομαι
Απέναντί μου ο Ιησούς τις σκέψεις μου –νιώθω– διαβάζει
Κι όπως σηκώνομαι να φύγω
Πέφτει η ματιά μου στο λυμένο μου κορδόνι
Σκύβω και βλέπω ένα δαφνόφυλλο
Κάτω από το κάθισμά μου σφηνωμένο
Έτσι συμβαίνει, φαίνεται
Λανθάνει η Ανάσταση στα πόδια μας
⸙⸙⸙
[Πρώτη δημοσίευση στο ηλεκτρονικό Φρέαρ. Ζωγραφική: Isabel Quintanilla. Δείτε τα περιεχόμενα του δωδέκατου ηλεκτρονικού μας τεύχους εδώ.]