frear

Ποια πατρίδα – του Αντρέα Πολυκάρπου

Βαριά του Πατέρα η σκιά
απλώνεται στων ανθρώπων τα ασπρόρουχα
με τις πιτσιλιές από το φρέσκο
του Αρνίου αίμα να διαποτίζει το ύφασμα.
Κάθε δείλι ακροβατείς στα κορφοβούνια του Γολγοθά.
Εκεί που αλυχτούν Σοδόμιοι τράγοι
λίγο πριν θυσιαστούν στων Δελφών τη γη.
Στις ρίζες ενός πετρωμένου πλάτανου
ξαποσταίνει ο μέγας καταδότης.
Αυτός που ταρίχευσε τον ήλιο
και τον πέρασε στο λαιμό για φυλακτό.
Από τότε ζούμε στα σκοτάδια της σάρκας.
Στα πόδια μας ξεπετσιασμένες, ερμαφρόδιτες σαύρες
φωλιά τους κάνουν τις κούφιες φάλαγγες.
Του Πρίαπου οι ακόλουθοι
ξελιγωμένοι για σάρκα γονιμοποιούν
της Βηθλεέμ τη γη.

Τι, αλήθεια, Σού απέμεινε;
Στις ανοικτές των χεριών Σου πληγές
φυτρώνουν διψασμένοι κάκτοι.
Με τα αγκάθια τους χτενίζεις τα μαλλιά Σου.

Στην έκλειψη του φωτός
τρόχιζε το μαχαίρι της σφαγής ο Κάιν.
Δεισιδαίμονες του Σεράπειου Θεοί
με το στίγμα του Εωσφόρου στα μπράτσα
την Μαρία διαπόμπευσαν
στις γειτονιές της Συρίας, της Αιγύπτου, της Μεσοποταμίας.
Κι Εσύ ισορροπείς σε δυο ξύλα επάνω.
Στα πόδια Σου νωπές ακόμα οι σταγόνες
των δακρύων μιας μαυροφορούσας ιερόδουλης.
Με έναν ευνουχισμένο ταύρο
ο Σαούλ σε καταδιώκει.
Φυλάξου από των μετανοούντων τη μανία.
Αυτοί θα παζαρέψουν τα καρφιά Σου
και στο πρώτο ψύχος θα κάψουν
του μαρτυρίου Σου το σύμβολο.

Ποια πατρίδα το φως Σου θα μεταλάβει;
Άπατρις Θεός, με ψαλμωδίες
γητεύεις του Ιωάννη το Θηρίο.
Τις θηλές που βύζαξες
Σάτυροι και Σειληνοί
περιδέραιο τις κάνουν.
Με αυτές το λαιμό Σου να ντύσουν.

Ποια πατρίδα, αλήθεια,
το φως Σου θα μεταλάβει,
τώρα που όλοι μας μάθαμε
να αγγιζόμαστε στα σκοτάδια;

⸙⸙⸙

[Πρώτη δημοσίευση στο ηλεκτρονικό Φρέαρ. Ζωγραφική: Frederick Judd Waugh. Δείτε τα περιεχόμενα του έβδομου ηλεκτρονικού μας τεύχους εδώ.]

 

Σε λίγο καιρό κοντά σας με νέο ηλεκτρονικό τεύχος στο mag.frear.gr

Mag.frear.gr – Τα ηλεκτρονικά μας τεύχη