Ανάχωμα
Στο άκουσμα των σειρήνων
τα βιβλία μάζεψε.
Στοίβα τα τοποθέτησε
στο παράθυρο,
ανάχωμα
στις σφαίρες του πολέμου.
Κρύφτηκε μέσα,
το φόβο του
ντύθηκε.
Δεν μπορούσε να το
αρνηθεί,
φοβόταν.
Μία ελπίδα είχε.
Ποιος
με το τείχος των βιβλίων
θα μπορούσε να τα βάλει;
❧
Αποκαΐδια
Δεν έχει απολογισμό
ο πόλεμος.
Πώς να εκτιμήσεις
την κάπνα βομβαρδισμένων κτηρίων,
την καμένη σάρκα
μικρού παιδιού,
τα πυρπολημένα παιχνίδια
των νηπιαγωγείων,
την απανθρακωμένη σοφία
των πανεπιστημίων.
Θέλει πολλή σοφία
η «επί γης ειρήνη»
κι ο πόλεμος
δεν την αντέχει.
❧
Σειρήνες
Αυτός ο ήχος,
δε θα σωπάσει ποτέ,
στα αυτιά
των επιστρατευμένων πατεράδων,
των αγχωμένων μανάδων,
των φοβισμένων παιδιών.
Ηχώ άχαρη
στα κρησφύγετα,
κλάμα βουβό.
Το μεταπολεμικό τραύμα
ποιος θα γιατρέψει;
⸙⸙⸙
[Πρώτη δημοσίευση στο ηλεκτρονικό Φρέαρ. Δείτε τα περιεχόμενα του πέμπτου ηλεκτρονικού μας τεύχους εδώ.]
