Μαύρο πανί του χωρισμού
Έβαψε την καρδιά μου
Φτερά στα χείλη που φιλώ
Πέλαγο στη ματιά μου
Πού να γυρίσω τι να πω
Ποιον ήλιο ν’ αντικρύσω
Σε ποια αγκαλιά να γεννηθώ
Ποιο στόμα να φιλήσω
Καημός φεγγάρι κόκκινο
Λίγωσε την ψυχή μου
Άσπρα πανιά να καρτερώ
Στην έρημη ζωή μου
Πάνω στη λέξη προσμονή
Κέντησα τ’ όνομά σου
Άσπρο μαντήλι άνοιξα
Κι έδεσα τα φιλιά σου
Περιστεράκι κάτασπρο
Μες στην καρδιά μου υφαίνω
Άσπρη κλωστή του γυρισμού
Στο στόμα του σου στέλνω
⸙⸙⸙
[Πρώτη δημοσίευση στο ηλεκτρονικό Φρέαρ. Δείτε τα περιεχόμενα του δεύτερου ηλεκτρονικού μας τεύχους εδώ.]
