προσοχή στους αντικατοπτρισμούς
φίλοι που έρχονται αργά το βράδυ
αφήνουν στην άκρη του καναπέ τις αποφάσεις τους
ημερομηνίες αναχώρησης, αιτίες διαζυγίου
ένα μακρόσυρτο δεν αντέχω
– δεν σ’ αντέχω άλλο –
παλιές ιστορίες, καινούργιες πληγές
ένα ποτό ακόμη κι αποτσίγαρα
όταν φεύγουν ξαπλώνουμε αγκαλιασμένοι
καλού κακού σκεπάζουμε και τους καθρέφτες
#
η αλήθεια απεχθάνεται την καθυστέρηση
Η κατασκευασμένη εκδοχή του σημερινού εαυτού σου
στεγνή από κάθε άποψη – ζητάει
να μοιραστούμε το βάρος μιας αμαρτίας εξομολογημένης
και άρα ουκ έστιν.
Προτιμώ να σωπάσεις – αφού μάλλον έχεις ξεχάσει
την ευχαρίστηση της πράξης.
Ας μιλήσουμε για την αγάπη μας, καλύτερα
αυτή την όμορφη στάχτη που μας ζεσταίνει ακόμα.
#
Ευαίσθητη ισορροπία
Του Άλμπι δεν είναι; Το μεσήλικο ζευγάρι
που εισβάλλει στο σπίτι των γειτόνων του.
Τρομαγμένο.
Προχωρημένο φθινόπωρο.
Έχουν κάτι απειλητικό τα καλοκαιρινά καταλύματα
αυτή την εποχή. Σαν να σ’ έχουν ξεχάσει στ’ αζήτητα.
Και ναι, σίγουρα, ο καιρός είναι γλυκός
οι παραλίες άδειες και το φαγητό προσεγμένο
ο φόβος όμως,
ο απογευματινός φόβος μπορεί να σ’ αρπάξει ξαφνικά.
Απ’ το λαιμό.
⸙⸙⸙
[Πρώτη δημοσίευση στο ηλεκτρονικό Φρέαρ. Σχέδιο: Yamamoto Keisuke. Δείτε τα περιεχόμενα του δεύτερου ηλεκτρονικού μας τεύχους εδώ.]
