Μετάφραση: Γιωργος Καρτάκης & Dirk Uwe Hansen
Αστική ευγένεια
Θερμά παρακαλώ
να βγάλεις τα παπούτσια σου
στο ξύλινο πάτωμά μου.
Τρίζουν τα μέσα μου
όταν έρχεσαι.
#
Urbane Höflichkeit
Ich bitte herzlich darum,
dass du deine Schuhe ausziehst
auf meinen Dielen.
Mein Innseres knarrt,
wenn du kommst.
⸙⸙⸙
Βορινό παράθυρο
Έψαξα εμβριθώς στο ντουλάπι
με τις ήπιες λύσεις.
Αυτοσχεδίασα ξανά.
Στα πρωινά
έμπηξα κρυφά ένα μοσχοκάρυδο,
τα λόγια
τα ζωντάνεψα με ένα μικρό δαφνόφυλλο,
τα βλέμματα
μαλάκωσα σε λίγο χαμομήλι.
Κάτω απ΄το νεροχύτη
καταχώνιασα
παντοειδή οξέα και διαλυτικά.
Rien.
Εσύ, ακόμα, ένα βορινό παράθυρο
που σκέβρωσε
και δεν μπορώ να το ανοίξω.
#
Fenster nach Norden
Sorgfältig habe ich den Schrank
mit den harmlosen Lösungen durchsucht.
Ich habe wieder mal improvisiert.
In die Morgenstunden
habe ich heimlich eine Muskatnuss gesteckt,
die Worte
habe ich zum Leben erweckt mit einem Lorbeerblatt,
die Blicke
habe ich eingeweicht in ein wenig Kamille.
Unter der Spüle
habe ich Säuren und allerlei Lösungsmittel
versteckt.
Rien.
Du, immer noch, ein Fenster nach Norden,
das sich verzogen hat,
und ich kann es nicht öffnen.
#
Ας υποθέσουμε ένα ανοικτό παράθυρο
Απόψε
από ένα υποθετικό ανοικτό παράθυρο
άκουγα όλο το βράδυ
μια νεαρή βροχή με καλοκαιρινά σανδάλια
να συλλαβίζει
με το δάχτυλο τα ίχνη του σαλιγκαριού,
την παραφύλαξα
να ιχνογραφεί στα σκονισμένα φύλλα του κισσού,
να αποστηθίζει ρυθμικά
προπαίδειες του θέλω και του πρέπει.
#
Stellen wir uns vor: Ein offenes Fenster
Gestern
habe ich den ganzen Abend lang
von einem vermutlich offenen Fenster her
ein paar junge Regentropfen gehört mit Sommersandalen,
wie sie mit dem Finger
die Spuren der Schnecke nachfuhren,
habe sie dabei beobachtet
wie sie Linien zeichneten in die staubigen Blätter des Efeus,
und rhythmisch
das Einmaleins des “Ich will” und des “Man muss” aufsagten.
⸙⸙⸙
Στην τοπική διάλεκτο των πουλιών
Με το που έφτασα,
πέταξε κάτω από την κερασιά
εκείνο το πουλί,
το ίδιο πάντα.
Με ρώτησε
στην τοπική διάλεκτο των πουλιών.
Αλιά φιάτε*, πού είναι η μάνα σου;
πότε θα΄ρθει ξανά;
Αποκαλύφθηκες,
μικρό λαλίστατο πουλί.
Ήσουν εσύ που κάποτε
όλα τα ήξερες
και όλα τα μαρτυρούσες.
Η μάνα μου δε θα ΄ρθει ποτέ ξανά.
Από ΄δω και εμπρός
το νου σου.
Θα λες σε μένα απευθείας
ό,τι με αφορά.
#
Im örtlichen Dialekt der Vögel
Kaum war ich angekommen,
flog aus dem Kirschbaum
der Vogel herab,
es war immer derselbe.
Er fragte mich
im örtlichen Dialekt der Vögel:
Alija fijate*, wo ist deine Mutter?
Wann kommt sie zurück?
Du hast dich verraten,
kleiner geschwätziger Vogel.
Du warst es doch, der einmal alles wusste
und alles ausgeplaudert hat.
Meine Mutter kommt nie mehr zurück.
Von jetzt an
sei auf der Hut.
Und sag mir in Zukunft direkt,
was mich betrifft.
*Schönes Mädchen, vertrauliche Anrede im Dialekt der walachischsprachigen Bewohner des Pindusgebirges
⸙⸙⸙
Βραχνό πουλί
Αν εξαιρέσεις τα κεντητά τραπεζομάντηλα
και τ΄αρραβώνα όσα χρυσαφικά
τίποτε άλλο,
μάνα,
δεν σου αξιώθηκα.
Τις μάνες του ο κόσμος αποχαιρετά
με κοπετούς και βόγγους.
Με τα σανδάλια τα εξώφτερνα εγώ,
μάνα,
βουβή
σε κήδεψα.
Βραχνό πουλί, πάντα σε λάθος τόνο.
Όπως τα έλεγες
μάνα μου,
αποδείχτηκα.
Κοινωνικής μαθήσεως ανεπίδεκτη.
Κράτησα όλες τις κραυγές για τα ποιήματα.
#
Heiserer Vogel
Abgesehen von den gestickten Tischdecken
und all dem goldenen Verlobungesschmuck
habe ich nichts,
Mama,
von dir bekommen.
Die Menschen verabschieden sich
von ihren Müttern mit Heulen und Wehklagen.
Ich habe dich,
Mama,
in offenen Sandalen
und schweigend begraben.
Heiserer Vogel und immer in der falschen Tonart.
Wie du vorausgesagt hast,
Mama,
habe ich mich als sozial inkompetent erwiesen
und als unbelehrbar.
Alle Schreie aber habe ich zurückgehalten für die Gedichte.
⸙⸙⸙
Δεν θέλω να θυμίζεις
Θα έρθεις
και θα κρεμάσεις στο καρφί
το άσπρο σου πουκάμισο: όπως πάντα.
Στον ύπνο σου θα σε κοιτώ,
όπως γυναίκα μοναχή κοιτάζει απ΄το παράθυρο
απέναντι το Πήλιο.
Θα ξαναγίνεις όπως σ’ ήθελα. Όπως
σε διάλεξα, θα ξαναγίνεις:
Πίνδος
που γάνιασα για να σε περπατήσω.
Από την Πρέβεζα στη Λάρισα,
από τον Παγασητικό στο Μεσολόγγι.
Θα στάζουνε τον ιδρώτα οι λιμνοθάλασσες.
Και γύρω, να στολίζουν το Αιγαίο σου
τα φώτα μου,
φώτα βυθού που ανέσυρα για σένα.
Δεν θέλω ως και στον ύπνο σου
το κάθαρμα που είσαι
να θυμίζεις.
#
Ich will nicht, dass du daran erinnerst
Du kommst
und hängst dein weißes Hemd
an den Haken: wie immer.
Wenn du schläfst, werde ich dich betrachten,
wie die einsame Frau aus ihrem Fenster
den Pelion gegenüber betrachtet.
Du wirst wieder so, wie ich es will. Wie
ich dich erwählt habe, so wirst du:
Der Pindus,
wo ich dich lechzend durchstreife.
Von Preveza nach Larisa,
vom Pagasitikos nach Mesolongi.
Die Lagunen werden von Schweiß tropfen.
Und ringsherum werden meine Lichter
deine Ägäis schmücken,
Lichter aus der Tiefe, die ich für dich heraufgeholt habe.
Ich will nicht, dass du, selbst in deinem Schlaf,
an den Abschaum erinnerst
der du bist.
⸙⸙⸙
SMS
στου ήλιου το φως
λέξη
δεν παίρνω πίσω
από την πρωινή νοτιά
σε προστατεύει ο ιδρώτας
και το σάλιο μου
κοιμήσου
#
SMS
Im Licht der Sonne
bekomme ich
kein Wort mehr zurück
vor dem Südwind am Morgen
schützen dich mein Schweiß
und meine Spucke
schlaf jetzt ein
⸙⸙⸙
Σωματικοί δείκτες
Την απουσία σου με δείκτες μετρώ
σωματικούς.
Πόσο μακρύναν τα μαλλιά,
πόσες φορές τα νύχια έβαψα.
Στην καθιστική διαμαρτυρία των αισθήσεων
κάθε τους εκατοστό εξ-
εγείρεται.
Πότε ξανά θα ΄ρθεις,
με δάκρυα, πάλι να σε στολίσουν;
#
Somatische Indikatoren
Deine Abwesenheit messe ich mit somatischen
Indikatoren.
Wie lang meine Haare geworden sind,
wie oft ich mir die Nägel lackiert habe.
Beim Sitzstreik der Gefühle
macht jeder Zentimeter von ihnen
einen Auf-
stand.
Wann wirst du wiederkommen,
um dich noch einmal mit Tränen zu schmücken?
⸙⸙⸙
Η Δήμητρα Κουβάτα γεννήθηκε το 1970 στο Βελεστίνο. Σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή του Α.Π.Θ. Ζει στη Θεσσαλονίκη, όπου και εργάζεται ως καθηγήτρια στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση. Ποιήματά της και μικρά πεζά έχουν δημοσιευτεί σε συλλογικές εκδόσεις, έντυπα και ηλεκτρονικά περιοδικά.
Dimitra Kouventa wurde 1970 in Velestino geboren. Sie studierte an der Philosophischen Fakultät der Aristoteles-Universität in Thessaloniki, wo sie auch lebt und als Gymnasillehrerin arbeitet. Gedichte und Kurzprosa von ihr sind in Anthologien und Zeitschriften (gedruckt und online).
[Πρώτη δημοσίευση των μεταφράσεων στο ηλεκτρονικό Φρέαρ, με ταυτόχρονη δημοσίευση στο FixPoetry. Ζωγραφική: Benny Andrews. Δείτε τα περιεχόμενα του πρώτου μας ηλεκτρονικού τεύχους εδώ.]
