Στο παραθαλάσσιο εικονοστάσι
με φύκια ζωγραφίσαμε του Αυγούστου την εικόνα.
Για φωτοστέφανο τοποθετήσαμε τον ήλιο
με τις θερμές ακτίδες του, που έσταζαν λιόγερμα.
Στα χέρια του κρατούσε τη θάλασσα
και δυο ξύλινες από τριανταφυλλιά βάρκες
μούλιαζαν στων αμπελιών το αίμα
που έρεε σε τοιχογραφίες και ταφικά μάρμαρα.
Με τα δάχτυλά μου έτριβα στη χωμάτινη παλέτα
των θερινών σύννεφων τα χρώματα.
Λευκό του θανάτου και γαλάζιο της θλίψης
αναμεμειγμένο με την πορφύρα του θέρους
κι από κάτω να χάσκει το κοιμητήρι με τους σταυρούς
και τα αναμμένα καντήλια κρυμμένα στα λιόδεντρα.
Παραθαλάσσιοι τάφοι νεκρικά της θλίψης μνημεία
για να ξαποσταίνω το πένθος που κουβαλώ στην ψυχή μου
κάθε που το καλοκαίρι καίει τα χείλια μου.
Στόμα με φύκια, βράχια και όστρακα
και μια στη γλώσσα μου αλυκή γιομάτη στάχυα
να κρύβει το δρόμο για το φθινόπωρο.
Χωμένο ανάμεσα στους κόκκους του άλατος
ένα ξεσκέπαστο από χώμα κουφάρι
να περιμένει το λιγοστό λάδι
που έσταζαν τα μάτια μου.
Βαλσαμωμένα μάτια που ζωντανεύουν
κάθε του Αυγούστου δείλι
τα αποδημητικά να δουν πουλιά
που μεταφέρουν τον ήλιο σε άλλη γη
καρφιτσωμένο στις κεντημένες
από τα κοράλλια φτερούγες τους.
Στα χέρια σου κρατούσες ένα κόκκινο ακορντεόν
και από τις ρώγες σου έσταζε αρμυρό νερό
κύματα ολάκερα στο στόμα μου.
Κάθε που τη φυσούνα του ανοιγόκλεινες χυνόταν έξω η θάλασσα
και δυο σκέλεθρα άνοιγαν τα χέρια τους
να φτάσουν το φεγγάρι που κρυβόταν ανάμεσα στα αρμυρίκια.
Λίγο πριν ακουστεί των τζιτζικιών το μοιρολόι
σου χάρισα τα μάτια μου
βυθισμένα σε δυο του βυθού όστρακα.
Στις άδειες κόγχες φύτρωσαν αγκάθια
κι ένα λευκό γιασεμί αναρριχήθηκε στο πρόσωπο μου.
Στο μέτωπό μου σπαρμένοι σταυροί
κι ένα ολάκερο κοιμητήρι στην ψυχή μου.
Με του τυμβωρύχου τα χέρια ανοίγω το σάβανο
που ντύνει την καρδιά μου
τα κτερίσματα του Αυγούστου να βρω
στα αυτιά σου για σκουλαρίκια να τα κρεμάσω.
Στο σώμα μου απάνω κάθε του Αυγούστου χάραμα
χορεύει με ανάερα βήματα ο θάνατος
κρατώντας στα χέρια του σιτάρι και ρόδι.
Στις θερινές του θανάτου λιτανείες
αφήνομαι να πεθάνω σαν στερεύει το αγίασμα
στου Αυγούστου το εικόνισμα.
[Πρώτη δημοσίευση στο ηλεκτρονικό Φρέαρ. Δείτε τα περιεχόμενα της έντυπης έκδοσης εδώ.]
