Ήρθε Άνοιξη
Χωρίς φιλί κι αγκαλιά
Έρημη Χώρα
Εβδομάδα Εγκλεισμού I
Άδικα μιλώ με το φως
Χαρά μου η καφετιέρα
ΣΣΣΣΣΣΣ κοιμούνται όλοι
Τα βιβλία περιμένουν
Η απειλή η ίδια εις διπλούν
Κι όλοι αναζητώντας μια λύση
Στέλνουν μηνύματα στο κινητό.
Eβδομάδα Eγκλεισμού II
Γίνομαι αόρατη
Μπαίνω στο σπίτι σου
όχι δε θέλω να κοιτάξω τον ξυλόγλυπτο καθρέφτη
ούτε τις βιβλιοθήκες
θέλω να μπω στο δωμάτιο που αρνήθηκα
θέλω να ανοίξω την πόρτα με το φουλάρι δεμένο στο πόμολο
θέλω να δω τα κεφάλια μας αντικριστά στα μαξιλάρια.
Μαγεία το μαζί
Το αδύνατο
Το κάνει δυνατό.
[Πρώτη δημοσίευση στο ηλεκτρονικό Φρέαρ. Φωτογραφία: Edmund Collein. Δείτε τα περιεχόμενα της έντυπης έκδοσης εδώ.]
