Μετάφραση: Μαρίκα Συμεωνίδου
Η ΣΚΙΑ
Aπαλή σαν στρώμα γης
όπου μια πέτρα ξάπλωσε
τόσο εύπλαστη, τόσο βελούδινη και τόσο ήρεμη,
η άνοιξη με κλείνει μέσα
στην αγκαλιά της και το χάδι της.
Πλούσια σαν το άρωμα
μιας νέας γης σε μια πέτρα
που έχει πλαγιάσει κι ανασαίνει
η υγρασία μέσα από τους πόρους της.
Η άνοιξη με κλείνει μέσα
στα ανθισμένα μαλλιά της,
Φέρνοντας σκοτάδι στα μάτια μου.
ΛΟΥΛΟΥΔΙΑ ΔΙΠΛΑ ΣΤΗ ΘΑΛΑΣΣΑ
Πάνω από τα λουλούδια, τα αιχμηρά χορτάρια
Άκρη, αόρατη, ο αλμυρός ωκεανός
Ανυψώνει το σχήμα του –ραδίκι και μαργαρίτες
Δεμένα, απελευθερώνονται, μοιάζουν σχεδόν λουλούδια και μόνο
Αλλά χρώμα και κίνηση –ή το σχήμα
Ίσως– της ανησυχίας, ενώ
η θάλασσα κυκλώνει και σαρώνει
ειρηνικά πάνω στο πόδι του φυτού του.
Ο ΤΡΑΓΟΥΔΙΣΤΗΣ ΑΡΓΕΙ
Εδώ είναι και πάλι η άνοιξη
Κι είμαι ακόμα ένας νεαρός άντρας!
Αργώ στο τραγούδι μου.
Το σπουργίτι με τη μαύρη βροχή στο στήθος του
βρισκόταν στο σόλο του πριν δύο εβδομάδες
Τι είναι αυτό που σέρνει την καρδιά μου;
Το χορτάρι στην πίσω πόρτα
είναι σκληρό με σφρίγος.
Τα γέρικα σφένδαμα ανοίγουν
τα κλαδιά τους από καφέ και κίτρινα άνθη .
Ένα φεγγάρι κρέμεται στο μπλε
στις πρώτες απογευματινές πάνω από τα έλη.
Αργώ στο τραγούδι μου.
[Πρώτη δημοσίευση των μεταφράσεων στο ηλεκτρονικό Φρέαρ. Δείτε τα περιεχόμενα της έντυπης έκδοσης εδώ.]
