ΔΟΥΡΕΙΟΣ ΙΠΠΟΣ
Ξυπνάς και βλέπεις 2 άλογα
Το ένα ο Αχιλλέας το άλλο ο Διάκος
Απόγονος ο ένας του άλλου
Το ίδιο ρωμαλέοι
Στον ίδιο τάφο βρέθηκαν
Στο ίδιο κάστρο
Ιστορίες λέγονταν πολλές
Για μάχες νικηφόρες
Ένα και μόνο ένα
Ήταν το αδύνατο σημείο τους
ΠΕΘΑΝΑΝ ΚΙ ΟΙ ΔΥΟ ΑΠΟ ΑΓΑΠΗ
***
ΟΛΑ ΤΙΠΟΤΑ
Οι αντιφάσεις, οι αντιφάσεις μας
Έχουν μια γοητεία
Που μας κρατούν έντρομους κάποιες φορές
Ξεκούρδιστους κάποιες άλλες
Βλέπεις το παράλογο
Όμορφο τη μία
Επικίνδυνο την άλλη
αντιδράς, δεν αντιδράς
το παράλογο στον κόσμο
επικρατεί.
***
Η ΑΓΚΑΛΙΑ
Τόση ώρα κοιτάς τον πίνακα του Σίλε
Έξω χιονίζει
Η ομορφιά
Τα μαλλιά της φτάνουν στο πάτωμα
Το πρόσωπό του κοντά
Μπορεί να τη μυρίζει
Σφιχτά
Την αγαπάει ακόμα
Κι εγώ γράφω
Στα ταξίδια μου
[Πρώτη δημοσίευση στο ηλεκτρονικό Φρέαρ. Δείτε τα περιεχόμενα της έντυπης έκδοσης εδώ.]
