Στις θάλασσες του πόθου
αρμένισα
κι ήθελα εκεί
να βρω το στόχο
γεύτηκα αλμυρό νερό
έκανα βουτιές στην επιθυμία
μα δεν ήταν όλα αυτά
παρά ένα τίποτα
μια ψευδαίσθηση μόνο
χαρά επιφανειακή
που σε γεμίζει για λίγο
κι ύστερα σ’ αφήνει
πιο άδειο από πριν
στην αγάπη
βρήκα την ισορροπία
με το μέτρο
μέτρησα τη ζωή σωστά
κι ανακάλυψα
άγνωστες χώρες
πρωτόγνωρες χαρές
το χθες εξαφανίστηκε
κι έμεινε ένα περιεκτικό σήμερα.
[Πρώτη δημοσίευση στο ηλεκτρονικό Φρέαρ. Ζωγραφική: Joaquín Sorolla y Bastida. Δείτε τα περιεχόμενα της έντυπης έκδοσης εδώ.]
