ΚΑΙΡΟΣ ΤΩΝ ΑΓΓΕΛΩΝ
Μετάφραση: Δημήτρης Αγγελής
Και είπε ο Θεός: «Ποιήσωμεν άγγελον».
Κι ο άγγελος έγινε από λέξεις.
Και είπε ο άνθρωπος: «Ποιήσωμεν άγγελον
με λέξεις εσωτερικές.
Να είναι ο άγγελος καθ’ ομοίωσιν του πνεύματός μου».
Και είπε ο Θεός: «Να έχει κάθε άνθρωπος
στον ουρανό έναν άγγελο
κατ’ εικόνα και καθ’ ομοιώσίν του
κι όταν πεθαίνει να γίνεται ένα μ’ αυτόν».
Και είπε ο άνθρωπος: «Αν ο Θεός δεν έφτιαξε τον άγγελο,
η φαντασία πρέπει να τον δημιουργήσει,
γιατί αν υπάρχει κενό ανάμεσα στον Θεό και σ’ εμένα
δεν μπορεί να υπάρχει επικοινωνία μεταξύ μας.
Πρέπει να υπάρχει
ένα πνεύμα διαμεσολαβητικό
μεταξύ ουρανού και γης,
ανάμεσα στο αόρατο και το ορατό,
ανάμεσα στο πνευματικό και το υλικό».
Είπε ο Θεός: «Ο άνθρωπος έφτασε αργά
για τον καιρό των θεών
και νωρίς για το είναι,
ο άγγελος έφτασε εγκαίρως και για τις δύο εποχές».
Είπε ο άνθρωπος: «Τότε,
ο άγγελος είναι το σώμα
που ενώνει τους θεούς και το είναι,
είναι η γέφυρα που συνδέει
το βλέμμα με το βλεπώμενο».
Είπε ο Θεός: «Για να συνεννοούνται
οι άγγελοι και ο άνθρωπος
να μιλάνε οι άγγελοι στη γη
τη διάλεκτο των ανθρώπων
και οι άνθρωποι όταν ονειρεύονται
να μιλούν τη διάλεκτο των αγγέλων•
γιατί υπάρχει μια γλώσσα αυθεντική
που καταλαβαίνουν οι άγγελοι
όλων των εποχών και όλων των φυλών
κι είναι αυτή που ‘ναι καμωμένη από ποίηση».
Είπε ο άνθρωπος: «Τότε,
ένας άγγελος ξέρει πότε βρίσκεται μπροστά σε άλλον άγγελο,
όχι εξαιτίας αυτού που λέγεται ή αποκαλύπτεται,
αλλά απ’ το φως που βγαίνει από τα μάτια τους».
Είπε ο Θεός: «Οι άγγελοι δεν μπορούν να γίνουν ορατοί
με τα μάτια, γιατί είναι μέσα στα μάτια μας».
Είπε ο άνθρωπος: «Τότε, ο άγγελος
που αναζητούμε μες στον κόσμο
είναι μέσα μας, είναι εμείς».
Είπε ο Θεός: «Όταν ο άνθρωπος
βρίσκει τον εαυτό του,
να είναι ο άγγελος που έψαχνε στον κόσμο.
Γιατί το σώμα και των δύο
είναι καμωμένο με λέξεις εσωτερικές».
Είπε ο άνθρωπος: «Ο άγγελος που δεν βλέπω,
που δεν με βλέπει, που έρχεται μαζί μου,
είναι αυτός που θα γίνω όταν πεθάνω».
Είπε ο Θεός: «Ο άγγελος του ανθρώπου
να ζεί πέρα απ’ τον άνθρωπο,
να σηκώνεται πάνω απ’ το κουφάρι του
και να χρεώνει την αληθινή του ύπαρξη.
Να έχει ο άγγελος τη μορφή
που ο άνθρωπος θέλει να του δώσει».
Είπε ο άνθρωπος: «Τότε,
ο άγγελος έχει το κορμί
που η φαντασία του δίνει,
ο ζωγραφισμένος άγγελος στην πλάτη μου,
ο στιγματισμένος άγγελος στο μπράτσο μου,
θα μου σκεπάσει την πλάτη
και θα μου προστατέψει τα μπράτσα.
Μια μέρα θα είναι όμοιος μ’ εμένα».
Και είπε ο Θεός: «Ο άγγελος, σ’ αυτόν τον καιρό
της σκοτεινιάς που πλησιάζει,
να είναι αγγελιαφόρος φωτός.
Ο άγγελος να είναι ίδιος με τον άνθρωπο.
Γιατί αυτός είναι ένας καιρός αγγέλων».
[Σήμερα το βράδυ στις 8 ο Ομέρο Αρίτζις διαβάζει ποιήματα στο Public της Πλατείας Συντάγματος μαζί με τους Χουάν Κάρλος Μέστρε, Κώστα Καναβούρη, Έλσα Κορνέτη, Γιώργο Ρούβαλη και Σταύρο Σταμπόγλη.]
