ΤΟ ΣΤΟΜΑ
τίποτα
ξερό πηγάδι το στόμα
χάσκει
μια ανάσα μαύρη βγαίνει αραιά
και λίγη στάχτη
φαίνεται
όσο εχθρεύεσαι το κορμί
τόσο εκδικούνται τα ποιήματα
ΝΕΟΣ
αν δεν μπορούν να γδάρουν το λαιμό
ας είναι σχεδιάσματα
διάσπαρτα ουσιαστικά τρεις τελείες αστερίσκοι
ας είναι
ήμερα λόγια
έστω
νέος και σιωπηλός
στο μάρμαρο ταιριάζει
ΓΙΟΡΤΗ
παράξενη γιορτή
τα δώρα είναι κέρματα
τα βάζουμε στο στόμα με λαχτάρα
σε λίγο -λένε- καταφθάνει κι η Σιωπή
η μεγάλη οικοδέσποινα
[Πρώτη δημοσίευση στο ηλεκτρονικό Φρέαρ. Φωτογραφία: Sergio Larrain.]
Δείτε τα περιεχόμενα της έντυπης έκδοσης εδώ.
