frear

Τρία ποιήματα – της Θέκλας Στεφάνου

ΧΩΡΙΣ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ

Κάποια μέρα θα φύγω.
Δίχως κουβέντες και σημείωμα.
Δίχως προορισμό.
Με καράβι θέλω να φύγω.
Στα πέντε μίλια απ’ τη στεριά, θα το’ χω μετανιώσει.
Μα δεν θα επιστρέψω.
Χρειάζομαι απόσταση.
Η πλησμονή με μουδιάζει, νεκρώνω.
Παράδοξο.
Άλλοι ζητούν να ριζώσουν
κι εγώ ν’ αμφιβάλλω, να ταλαντεύομαι.
Μακριά απ’ την ευτέλεια της εγγύτητας.
Τρέμω την ώρα που θ’ ακούσω την ερώτηση:
«Τι θα φάμε σήμερα;»
«Σαν τι άλλο… φιλιά και βάσανα».
Γι’ αυτό, καλύτερα να φύγω.
Να μην ξέρεις, πότε σωπαίνω κι αγρυπνώ,
πότε τραγουδώ,
πότε γέρνω κι αποκοιμιέμαι στις Κυριακές.
Να μη μάθω ποτέ, γιατί ξύνεις τα βράχια,
γιατί χαμογελάς τα πρωινά του Ιούνη,
ποιος έσπειρε λιβάνι στα βλέφαρά σου.
Εσύ στον κύκλο σου κι εγώ στον δικό μου.
Ομόκεντροι.
Θα μπορούσες να είχες φύγει εσύ.
Δεν έχει σημασία.
Όποιος αποχωρεί, δεν απαρνιέται, δεν προδίδει.
Μουγκά σπαράζει, για το λίγο που κατοίκησε,
τον ουρανό και τ’ όνειρο.
Μην περιμένεις τηλεφωνήματα κι επιστολές.
Με οδηγεί,
ακαθόριστη, ανοιχτή πληγή, που δεν θέλησα να κλείσω.
Θα έρχεσαι και θα φεύγεις με το κύμα.
Έτσι κι αλλιώς, ορίζεις τις συντεταγμένες μου.
Την αρχή και το τέλος μου.
Όποιος κι αν δραπετεύσει πρώτος, θα σωθούμε.
Ενωμένοι στ’ αμέτρητα μίλια.
Τι μήνα έχουμε;
Πάει καιρός που λείπω.

26.12.1997

ΑΣΣΟΣ

Ο άσσος στο μανίκι σου
ήταν το αίμα,
που κυλάει απ’ την παλάμη σου και στάζει στο πάτωμα;
Έρωτας ήταν, πέρασε.
Αν δεν πέρασε, δεν ήταν.
Είχες καλό χαρτί.
Το’ καψες.

19.11.1999

ΕΝΑ ΤΕΤΡΑΔΙΟ

Να βρω ένα τετράδιο θέλω.
Και χέρι σταθερό.
Να μην ξεφεύγω απ’ τη γραμμή.
Να μη χορεύουν τα γράμματα
πάνω στις αράδες.
Στρογγυλά, καθαρά κι όχι ανορθόγραφα.
Όχι πολλά-πολλά.
Τα απαραίτητα κι ουσιώδη.
Να βρω ένα μπλε τετράδιο, θέλω.
Μπλε, απαρεγκλίτως. Σαράντα φύλλων.
Και σάλιο, να καταπίνω όταν ο φάρυγγάς μου
θα στεγνώνει απ’ την αγωνία.
Ένα βάζο με βιολέτες, να παίρνω αναπνοή
όταν θα μου κόβεται.
Να μένω πάνω απ’ το τετράδιο
μέρες και νύχτες,
ώσπου τα μάτια μου να θολώσουν.
Δυο σταγόνες,
μία από ιδρώτα και μία από δάκρυα
να πέσουν στη σελίδα.
Κι αφού το χέρι μου που τρέμει
δε θα γράψει τίποτα,
πάρε εσύ το τετράδιο.
Σ’ ό,τι κι αν γράψεις,
εκεί θα είμαι.

23.07.2000

[Πρώτη δημοσίευση στο ηλεκτρονικό Φρέαρ.]

Σε λίγο καιρό κοντά σας με νέο ηλεκτρονικό τεύχος στο mag.frear.gr

Mag.frear.gr – Τα ηλεκτρονικά μας τεύχη