Καθένας που πεθαίνει
Καθένας που πεθαίνει μας υπενθυμίζει πως άλλη γλώσσα μιλούσε απ’ αυτή που καταλαβαίναμε.
Καθένας που πεθαίνει είναι σαν να μας κάνει το χατίρι, για να συνεννοηθούμε επιτέλους μαζί του στη γλώσσα τη σωστή.
Καθένας που πεθαίνει, θαρρώ πως εν Χριστώ πεθαίνει, εγώ κι εκείνος λέω πως είμαστε ένας Άνθρωπος, ενωνόμαστε σε έναν ακατάλυτο δεσμό, βαθύτατο, πέρα από την αίσθηση και την απουσία.
Αθήνα, 16 Μαρτίου 2017
Τελευτή
Σφραγίστε του τα μάτια.
Βυθίστηκε στο φως.
Αθήνα, 24 Ιανουαρίου 2017
[Πρώτη δημοσίευση στο ηλεκτρονικό Φρέαρ. Φωτογραφία: Alex Strohl.]