ΤΟ ΤΑΧΥΔΡΟΜΕΙΟ
Είτανε κάτι πράγματα παλιά
που οι μουσικοί δεν είχανε καλά τονίσει.
Τα πράγματα αυτά τα παίρναμε και τα στοιβάζαμε
στην αποθήκη.
‒Κατ’ αρχήν επρόκειτο Κύριε
για τα δέντρα.
Τα δέντρα που κάποτε σημάδευα
Τώρα με σημαδεύουν.
Αφορούσαν επίσης Κύριε
Το στόμα μου.
Από το στόμα μου στάζει η νύχτα
Κι αυτή τη γλώσσα μου την τρώει το σαράκι.
Κι ακόμη Κύριε επρόκειτο
για το δωμάτιό μου.
Πίσω από την πόρτα του
κρέμεται μια αρμαθιά κλειδιά, λίγες πιπεριές
και η αγάπη μου.
Πράγματι Κύριε
Πολλά τα ανεπίδοτα γράμματα
Αργότερα
Λέγαμε
Αργότερα
Θα τα μοιράσουμε με το Ταχυδρομείο της Αβύσσου.
***
ΤΟ ΠΡΟΣΚΛΗΤΗΡΙΟ
Προσήλθον
Οι διαπιστευμένοι επί του χορού
Οι δήθεν φίλοι του Μεσημεριού
Οι θαμώνες των κηδειών
Οι δαίμονες των αναμνήσεων
Τα κλείστρα των όπλων
Οι φωτοφράχτες των μηχανών
Κι ακόμη προσήλθον
Οι ηχολήπτες της σιωπής
Οι μεταβιβαστές του κενού
Οι εκμηδενισμένοι άγιοι
Οι δολοφονημένοι ανίδεοι
Οι επικηρυγμένοι των σωμάτων
Τα ζάρια του Θεού
Τα φαντάσματα των ταινιών
Οι ηθοποιοί μιας λαϊκής απογευματινής
Προσήλθον
επίσης
Προσήλθον.
Δεν προσήλθον
Τα όνειρά του
Στο δρόμο για τον Κολωνό
ολημερίς γίνονταν
λάβαρα
σφάγια
κομμάτια.
Τα βράδια στα σκουπίδια
Σκυλιά τα τριγυρνούσαν
Τ’ άρπαζαν τά ’τρωγαν
Καλά περνούσαν.
[Από τη συγκεντρωτική συλλογή Ποιήματα, εκδ. Θευθ/Ρώμη, Θεσσαλονίκη 2016. Το βιβλίο παρουσιάζεται τη Δευτέρα 7 Νοεμβρίου και ώρα 20:30 στο Ίδρυμα Β.& Μ. Θεοχαράκη, με ομιλητές τους Γιώργο Βέη και Γιώργο Κιμούλη. Για τη μελοποίησή τους θα μιλήσει ο Θάνος Παπανικολάου, ενώ θα τα ερμηνεύσουν οι Θέμης Παναγιωτίδης, Αφροδίτη Σοφιανίδου και η Άννα Κονανούδη. Θα συντονίσει ο Φώτης Παπαθανασίου, Γενικός διευθυντής του Ιδρύματος Θεοχαράκη.]
[Έργο: Paco Pomet.]
