Κρυμμένο το λεπτό
της σιγής
γυρίζει νυχτωμένο
κι οι λέξεις του
σαλπάρουν
σε αμύθητες ωδές.
Στρώσε φύλλα
χωρίς θυμό,
φύτεψε άνθη
με θυσία.
Κι αν το νερό
ποτίσει ζωές,
το χώμα
αν θάψει αιώνες,
σβήσε το λάθος
μα μην κοιμηθείς,
γράψε τη μοίρα
μα μην ξυπνήσεις.
[Πρώτη δημοσίευση στο ηλεκτρονικό Φρέαρ. Φωτογραφία: Stuart Brisley.]
