ΑΛΚΗΣΤΙΣ
Ουκ αν δύνατο πάντ’ έχειν α μη σε δει.
(Ευριπίδη, Άλκηστις, στίχ. 63)
Ι
Πέρασε από πάνω της
ματωμένη σκόνη η ανάσα μου
κι αμέσως έκλεισε τα μάτια.
Κι όλο το δέρμα σκοτείνιασε
αλμυρό στο μέρος της καρδιάς
και στις άκρες των χεριών
φρεσκοκομμένο σύννεφο.
Πες μου υπάρχει άλλος κόσμος,
άλλος χρόνος και Θεός να πιστέψω;
-/-
ΙΙ
Ευτυχώς πρόλαβαν καλύτεροι από μένα.
Εκείνοι σίγουρα ήταν μεγάλοι ποιητές,
τεχνίτες ικανοί και γνώστες των αυστηρών κανόνων
της αιώνιας γλώσσας.
Εκείνοι έγραψαν για σένα.
Σύνταξη και εκφραστικά μέσα πρωτότυπα
στίχος ευθύς καθόλου επιτηδευμένος και διανοητικός
άνεση, πυκνότητα στην περιγραφή, σαφήνεια στα νοήματα.
Εκείνοι μίλησαν για σένα.
Κρίσιμοι και απαραίτητοι
σε κάθε έγκυρη ανθολογία,
στα σοβαρά έντυπα λόγου,
σε άρθρα κι αφιερώματα.
Όλοι τους γνώριζαν για σένα.
Και μόνο εγώ δεν είπα τίποτα για σένα.
-/-
III
Τι πειράζει που δεν προλάβαμε να περπατήσουμε
πιασμένοι χέρι-χέρι,
με τις σκιές μας κάθετες και τα μάτια ψηλά στον ήλιο,
ανοικτά, στο αγριεμένο πλήθος;
[Πρώτη δημοσίευση στο ηλεκτρονικό Φρέαρ. Ζωγραφική: Andrea Kowch.]