1.”Είχα ένα καυγαδάκι ερωτικό, με τον κόσμο”.
Ρόμπερτ Φροστ (1874-1963)
2. “Καταπάνω σου θα ορμήσω, ανένδοτος κι ανυποχώρητος, Θάνατε!” (η τελευταία φράση του βιβλίου της Τα Κύματα)
Βιτζίνια Γουλφ (1882-1941)
3. “Ο τάφος αυτός περιέχει ό,τι υπήρξε θνητό από έναν Νέο Άγγλο Ποιητή, ο οποίος, στο νεκροκρέβατό του, με την πικρία της καρδιάς του και την κακόβουλη δύναμη των εχθρών του, θέλησε να χαραχτούν τούτες οι λέξεις στην ταφόπλακά του. Εδώ κείται κάποιος που τ’ όνομά του γράφτηκε στο νερό.”
Τζον Κιτς (1795-1821)
4. “Συγχωρήστε τη σκόνη μου”.
Ντόροθι Πάρκερ (1893-1967), η οποία αποτεφρώθηκε.
5.”Ακόμη και μέσα στις άγριες φλόγες, ο χρυσαφένιος λωτός μπορεί να φυτευθεί”.
Ο ποιητής Τεντ Χιούζ διάλεξε τη φράση αυτή -παραφράζοντάς την ελαφρώς- από το βιβλίο Μαϊμού, του Κινέζου Wu Ch’Eng-En, για να την τοποθετήσει στον τάφο της γυναίκας του, Σύλβια Πλαθ (1932-1963)
6. “Με κάλεσαν πίσω”
Έμιλι Ντίκινσον (1830-1886)
7. “Μην προσπαθείς”
Τσαρλς Μπουκόφσκι (1920-1994)
8.”Ανάθεμα σε όλους σας: εγώ σας το ‘χα πει”.
Χ.Τζ. Γουέλς (1866-1946)
