Έσβησε του Οιδίποδα η μιλιά
Πριν να ψελλίσει τ’ απροσδόκητο
Πνίγηκε το λαρύγγι του μες στον βρυγμό των μηχανών
Μέσα σε ξύλα, μέταλλα και γυαλικά θάφτηκε η φωνή του
Η Σφίγγα πρόλαβε τη μεταμόρφωση
Κατάλαβε πως θα ‘πρεπε να αφήσει το αρχαίο σώμα της
Ανέλαβε νωρίς την πανοπλία των εσχάτων
Κι έτσι βαρειά, τροφαντή και προηγμένη
Δεν ξαναρώτησε ποτέ
Μήτε και ξαναείδε
Άνθρωπο
