Δέκα τάνκα ποιητικής
(ή στιχουργημένη επιστολή
σε νέους ποιητές)
Ι.
Δώσε ένταση.
Το φιόρο δεν μυρίζει
χωρίς ανθήρες
ή έστω μια θάλασσα
βουβά φουρτουνιασμένη.
ΙΙ.
Όσο θα τρίβεις
πετράδια πυρωμένα
μη μου φοβάσαι.
Θα αρπάξει η φωτιά
και θα σε πυρπολήσει.
ΙΙΙ.
Το ξαναλέω.
Ο στίχος είναι συμβάν
αστραπιαίο,
με αίμα χειμαρρώδες
και φλέβες επηρμένες.
ΙV.
Nα βρεις μια γλώσσα.
Το είπε και ο Ρεμπώ.
Βαθιά να γλείψεις
το χιονισμένο όρος
τ’ αλατισμένο κύμα.
V.
Έχε καθρέφτη
με ρωγμές, σπασίματα.
Κομματιασμένο.
Να αντικατοπτρίζει
πολλαπλά τα είδωλα.
VI.
Oι αφηγήσεις
να είναι to the point
ζωγραφική λαδιού
μ’ επάλληλες τις στρώσεις.
Παλίμψηστο βρεγμένο.
VII.
Άμορφος τρέξε
με αναπεπταμένο
στίχο ανέμου.
Αλλιώς θα σε τυλίξουν
λουλούδια μαραμένα
VIII.
Λέξη και πάθος.
Συντονισμός των δύο.
Παρατονισμοί.
Η ποίηση υψούται
διά της βουερής σιωπής.
IX.
Άκου τον ήχο
Του υπόγειου νερού
Που γκρεμίζεται.
Ναι, είναι δαιμονικος.
Όμως μην τον ξορκίσεις.
X.
Αφοσιώσου
Ψυχη τε και πνεύματι.
Μα στο δίλημμα
«Τη γάτα ή τον Ρέμπραντ»
Ξέρεις τι θ’ απαντησεις.
⸙⸙⸙
[Πρώτη δημοσίευση στο ηλεκτρονικό Φρέαρ. Ζωγραφική: Ania Pieniazek. Δείτε τα περιεχόμενα του ένατου ηλεκτρονικού μας τεύχους εδώ.]
