Είμαι η στάμνα
που σας ξεδιψούσε
πριν με εγκαταλείψετε
στα περίχωρα.
Γυρίστε πίσω,
υπόσχομαι να
προσαρμοστώ
στις νέες συνθήκες,
τώρα που φθινοπώριασε .
Πλέον θα σας
ξεδιψώ με
χειροκροτήματα
που θα μαζεύω
σταγόνα σταγόνα
στο τέλος κάθε παράστασης .
Θα ιππεύω στο ώμο
της Άννας πάνω στο άλογο,
δίχως να βαστώ
και θα είμαι το
τέλειο ακροβατικό
που θα απογειώνει
το νούμερο.
Θα υπομένω
τον χονδροβάτραχο
στο απαίσιο νούμερο
που θα κάθεται πάνω μου
μ’ όλο το βάρος του,
δίχως να σπάω.
Θα πνίγομαι στο νερό
και στα λουλούδια
κάθε φορά που η μικρή
Ανεμώνη
θα με βαφτίζει
ανθοδοχείο.
Γυρίστε πίσω.
Κρατήστε με.
Είμαι ο έβδομος
σαλτιμπάγκος
που πάντα σας έλειπε.
⸙⸙⸙
[Πρώτη δημοσίευση στο ηλεκτρονικό Φρέαρ. Δείτε τα περιεχόμενα του έβδομου ηλεκτρονικού μας τεύχους εδώ.]
