ΑΠΩΛΕΙΑ
Βελούδινη νύχτα στη σάρκα μου ράβεται
κάποτε ψιχαλίζει η χαμένη φωνή σου
γλυκομιλάω τότε σε τοίχους βουβούς
περισυλλέγω στο βάθος τους πήλινα τραύματα,
συνεχίζω να ζω
μαζί με τα πράγματα που συμβαίνουν απλά,
όπως ένα ποτήρι νερό
ή εκείνο το χαμομήλι στο χώμα
που το είπαμε αγάπη.
❧
ΓΛΑΔΙΟΛΑ
Η γυναίκα με φύλο γλαδιόλας
σκορπίζει στο άδειο κατάστρωμα
όσο χρόνο δεν έχει,
τα μάτια της σκοτεινά και ζεστά
κοιτάσματα βωξίτη,
ο άντρας φοράει καπέλο
και στρέφεται προς τη θάλασσα,
τον πλησιάζει
του δίνει το φύλο γλαδιόλας,
μέσα από τον καπνό του φουγάρου
ξεπροβάλλει ένα κόκκινο χάδι.
⸙⸙⸙
[Πρώτη δημοσίευση στο ηλεκτρονικό Φρέαρ. Ζωγραφική: Henri Matisse. Δείτε τα περιεχόμενα του πέμπτου ηλεκτρονικού μας τεύχους εδώ.]