Από τον εφιάλτη του κακού
γνωρίζουμε ότι πρέπει να ξυπνήσουμε
και να κοιτάξουμε επιτέλους
ο ένας τον άλλο
με πρόσωπο ιλαρό και αθώο.
Να αγκαλιαστούμε.
Οι πάντες.
Όμως με αυτόν πεθαίνουμε.
Προσμένοντας μιαν άλλη ζωή
που αληθινά δεν μπορέσαμε
να ζήσουμε ποτέ.
⸙⸙⸙
[Πρώτη δημοσίευση στο ηλεκτρονικό Φρέαρ. Δείτε τα περιεχόμενα του τέταρτου ηλεκτρονικού μας τεύχους εδώ.]
