frear

Καταιγίδα – του Πολύκαρπου Τύμπα

Άκου.
Μες στα μηνίγγια μου βροντάει η φθορά
Χάλκινο αίμα που σφύζει και πάλλεται
Που βάλθηκε προδοτικά να σπρώχνει
Προς τον εγκέφαλο η καρδιά μου

Αφού ταξίδεψα πηγαίνοντας τυφλά
Με τους λυγμούς των φρένων στη βροχή
Και ξόδεψα μηχανικά κι αναίσχυντα τις μέρες
Στ’ αλήθεια, λες, θ’ αξίζει ακόμα να πάθω πολλά

Σε τούτη την αστόχαστη διαδρομή
Καμιά πληγή δεν φρόντισα να πλύνω
Κανένα λόγο μου δεν κράτησα για προσευχή
Ο πόθος μου σκορπά και σκάει σε σταγόνες
Συντρίβεται σε παγωμένες σκέψεις
Σκουριάζει στους τριγμούς και τις τριβές των μετάλλων

Ποτέ δεν θα σε πιάσω στις αφίξεις
Καθυστερώ στα ορεινά περάσματα και στις στροφές τους
Εσύ μου γράφεις ρήματα και τα πετάς στα σύννεφα
Κι εγώ μετρώ στον ουρανό που αστράφτει:
Εξέλιπον, Εξέλιπον, Εξέλιπον.

Σε λίγο καιρό κοντά σας με νέο ηλεκτρονικό τεύχος στο mag.frear.gr

Mag.frear.gr – Τα ηλεκτρονικά μας τεύχη