ατάραχο φαινομενικά το δείπνο
το ψωμί μονάχα μύριζε άζυμο φονικό
ήξεραν οι δυο τους τα μελλούμενα
Εκείνος που βούτηξε στο πιάτο
ένα κόκκινο ψωμί
αυτός που ατάραχα το πήρε
μασώντας μία μία τις ενοχές
καταπίνοντας την προειδοποιητική φωνή
φτύνοντας έξω στον δρόμο
ένα ένα τα κουκούτσια
παραγινωμένης προδοσίας
οι συκιές φύτρωσαν στα χρόνια
χαμηλοβλεπούσες, ντροπαλές
λίγες για όλες τις μετάνοιες
[Πρώτη δημοσίευση στο ηλεκτρονικό Φρέαρ. Ζωγραφική: Salvador Dali, Ο Μυστικός Δείπνος (1955). Δείτε τα περιεχόμενα της έντυπης έκδοσης εδώ.]
