Λέω μου λείπει η θάλασσα
αλλά δεν μιλώ
για τις αμαρυλλίδες
που γέμιζαν με άλικο κόκκινο
τα μπαλκόνια μας
Λέω μου λείπει η θάλασσα
και δεν αναφέρω
το παιχνίδισμα
που έκαναν τα φύλλα των πλατάνων
με το φως του ήλιου
στους τοίχους του σπιτιού μας
Λέω μου λείπει η θάλασσα
και δεν κάνω λόγο
για το τρυφερό σου χάδι
και τη γλυκιά σου τη φωνή
που έφερναν στον κόσμο
ζεστασιά και δροσιά μαζί
Μάνα μου
κι αγαπημένοι
μνήμες κι αισθήσεις
σας αγκαλιάζει η θάλασσα
και γίνεστε το κύμα
σας αγκαλιάζει η θάλασσα
και γίνεστε το νότισμα
και γίνεστε ο νόστος
Λέω μου λείπει η θάλασσα…
[Πρώτη δημοσίευση στο ηλεκτρονικό Φρέαρ. Ζωγραφική: Eric Zener.]
Δείτε τα περιεχόμενα της έντυπης έκδοσης εδώ.
