Μετάφραση: Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη
Κοιμάμαι σε νησιά
που δεν κατέχει κανείς
Χαμένη σε δρομίσκους του πάγου
αναζητώ ένα ξεχασμένο σπίτι
Κάθε πρωί στο γιαλό
βρίσκω ένα νέο κάλεσμα
στην καρδιά ενός νεκρού μαργαριταριού
Της εξορίας η γη
είναι ραγισμένο έδαφος
Μην το πατάς
μην πηδάς πάνω του
Ψάξε μόνο τη μνήμη σου
Διαφορετικά γκρεμίζεται
και βυθίζεσαι
***
Σήμερα πέθανε ο πατέρας μου
Ένας ποιητής που μάζευε για το πρωινό πασχαλιές μυρωδάτες
μου δίδαξε την μυστηριακή οδό
στην αλήθεια
αγάπη
Μίλησα μαζί του προχθές
Δεν θα κλάψετε είπε
η χαρά είναι το μέγιστο καθήκον της ζωής, μην το ξεχνάς
Όχι μαύρα ρούχα μετά από μένα
[Γιλά Μοσσάεντ, Κάθε βράδυ φιλώ τα πόδια του εδάφους (2009). Τα ποιήματα προέρχονται από το δίγλωσσο ποιητικό βιβλίο Δέρμα από πεταλούδες. Επιλογές σουηδικής ποίησης, που θα κυκλοφορήσει εντός των ημερών από τις εκδ. Intellectum. Φωτογραφία: Dina Oganova.]
Δείτε τα περιεχόμενα της έντυπης έκδοσης εδώ.
