Είπα να τραγουδήσω τον έρωτα
έγραφα, έγραφα, έγραφα
μα ξέχασα να τον ζήσω
και η ζωή μου έμεινε μισή
οι νύχτες πέρασαν αδειανές
η ψυχή μου κολύμπησε στην πίκρα
μα είπα, δεν πειράζει
ίσως να ήταν τυχερό
μου έμειναν τα τραγούδια.
Είπα να γράψω για τη μοναξιά
αυτή έτσι κι αλλιώς τη ζούσα
έγραψα
και τι δεν έγραψα
μα δεν μειώθηκε καθόλου
αλλά είπα
ίσως κάποιοι άνθρωποι
να εκφράστηκαν
μέσα απ’ τα ποιήματά μου
κι έγινε κάτι καλό
γι’ αυτούς
με ικανοποίησε αυτή η σκέψη
τόσο βλάκας είμαι
πάντα σκέφτομαι τους άλλους.
Είπα να γράψω για την ελευθερία
πόσο ηδονικό
ήταν αυτό το γράψιμο
δεν υπάρχει μεγαλύτερη χαρά
κι απόλαυση απ’ την ελευθερία
να γράφεις και να τη ζεις
και τώρα δεν μ’ ένοιαξε
τίποτα
ούτε ο εαυτός μου ούτε οι άλλοι
μόνο η αίσθηση.
[Πρώτη δημοσίευση στο ηλεκτρονικό Φρέαρ. Ζωγραφική: Pierre Soulages.]
Δείτε τα περιεχόμενα της έντυπης έκδοσης εδώ.
