ΑΠΟΦΟΡΤΙΣΗ ΤΟΥ ΠΟΙΗΜΑΤΟΣ
Μέσα στο ποινικό μου μητρώο
φωλιάζουν κάθε είδους πουλιά
ώσπου μια νύχτα τα είδα αθρόα
να σκάβουν στο χάος για νερό
Κι ενώ ήμουν έτοιμος να πνιγώ
στο σκοτάδι της αναρρόφησης
ανακαλύπτω μια δεύτερη εκδοχή
να δοκιμάζεις να πετάς γυμνός
όταν η άνοιξη κλωτσά τις λέξεις
Κάποιες φορές νιώθω στα χέρια
τη διγλωσσία της γραφής μου
άλλα να λες την ώρα του τοκετού
κι άλλα την ώρα της αιμορραγίας
Οι στίχοι σε γεμίζουν με ρόζους
βγαίνεις το πρωί απ’ την εντατική
στην κορύφωση του δράματος
Με γερανό μεταφέρεται η θλίψη
φοβάμαι να τη χρεωθώ ολόκληρη
σας καλώ να βάλετε ένα χεράκι
να ξεμπλοκάρει λίγο το ποίημα
ΦΩΝΗ ΔΥΟ ΤΑΧΥΤΗΤΩΝ
Αν δεν έχω να φάω λέξεις
βγαίνω νύχτα στον δρόμο
να πενθήσω την ασιτία μου
και μη νομίζεις ότι βολεύομαι
με καμιά φέτα φεγγάρι
οι πλανήτες δεν τρώγονται
τουλάχιστον έτσι ωμοί
έχω μπόλικους στο ψυγείο
Άλλες φορές πάλι χορτάτος
ξαπλώνω στο πάτωμα
και πενθώ τη φλυαρία μου
(πού βρέθηκαν τόσα επίθετα
παρενθέσεις και ρήματα;)
γι’ αυτό και τα συρτάρια μου
είναι γεμάτα από ψαλίδια
και κάθε είδους κοπτικά
Τη φωνή μου δεν τη ζυγίζω
σαν να ήταν σακί με πατάτες
την αφήνω εντελώς ελεύθερη
ν’ αδυνατίζει και να παχαίνει
– άλλωστε ποτέ δεν έγραψα
κατά παραγγελία ποιήματα –
[Πρώτη δημοσίευση στο ηλεκτρονικό Φρέαρ.]
Δείτε τα περιεχόμενα της έντυπης έκδοσης εδώ.