Μετάφραση: Σπύρος Θεριανός
ΥΠΑΙΘΡΟΣ
Εκεί που υπάρχουν ψηλοί σφένδαμοι και βελανιδιές
υπήρχε κάποτε ένας αχυρώνας
Τίποτα δεν απέμεινε εκεί που ήταν
παρά το φως του ήλιου
ΕΓΧΕΙΡΙΔΙΟ ΧΩΡΑΦΙΟΥ
Η κίσσα ποτέ δε φεύγει ‒
μόνο αλλάζει
το κάλεσμά της
ΕΠΙΣΚΕΠΤΗΣ
Αρκετό φεγγάρι
για να ξυπνήσει
το δωμάτιο
ΠΙΣΩ ΑΥΛΗ
Το ήξερα δεν ήμουν μόνος ‒
όλη μέρα η παρουσία των σταγόνων της βροχής
στο πέτρινο πλατύσκαλο
ΘΕΑ
Όλες οι άδειες βάρκες του λιμανιού
δεν κάνουν τίποτα αλλά
είναι βάρκες για μας
ΝΑ ΕΙΜΑΙ ΑΝΘΡΩΠΟΣ
Ονειρεύομαι ‒
άσε με σήμερα
μακάρι για
λίγες στιγμές
να στροβιλίζομαι σαν
φθινοπωρινό
φύλλο, στον άνεμο
ακριβώς σαν
αυτό, χω-
ρίς αυτοκίνητο
[Πρώτη δημοσίευση των μεταφράσεων στο ηλεκτρονικό Φρέαρ. Φωτογραφία: María Teresa García.]
Δείτε την ύλη του έντυπου τεύχους μας εδώ.
