Το αυτοκίνητο τούτη τη φορά γύρισε χωρίς τον οδηγό. Ένα μικρό παιδί κοιμάται και κάθε βράδυ ονειρεύεται τον Σουμάχερ. Μια μέρα αποφασίζει να του στείλει ένα γράμμα.
Όταν κάποτε αποφασίσεις και ξυπνήσεις,
όλα τα φώτα του σπιτιού θ’ ανάψω
σαμπάνιες θ’ ανοίξω,
την αγαπημένη σου μουσική στο πικάπ θα βάλω
τους καλύτερους μηχανικούς θα φωνάξω
το κόκκινο το βέλος να ετοιμάσουν
Όταν κάποτε αποφασίσεις και ξυπνήσεις,
-είμαι σίγουρος ότι κάποτε θα συμβεί-
τους δρόμους και τις λεωφόρους θα αδειάσω
τις αντοχές μας να δοκιμάσεις
με το γρήγορο το πέρασμά σου
κορόνα γράμματα παίζοντας τη ζωή σου
Όταν κάποτε αποφασίσεις και ξυπνήσεις,
καύσιμα θα σ’ εφοδιάσω
την πλήξη της ζωής μας να προσπεράσεις
με τον κόκκινο τον Πήγασό σου
σ’ άλλη πίστα να πετάξεις
τη φυγή σου ν’ αναστήσεις
[Πρώτη δημοσίευση στο ηλεκτρονικό Φρέαρ.]
