Λευκές νύχτες ‒ άσπρες μέρες
Χειμώνας με τα όλα του!
Χιονάνθρωπος έξω στην αυλή
Και σκόρπια ψίχουλα για τα πεινασμένα πετεινά του ουρανού
Ζεστές σούπες αχνίζουν στο τραπέζι
Καλοριφέρ νύχτα-μέρα και τα ξύλα να τρίζουν στο τζάκι
Κουλουριάζομαι κάτω από ζεστά σκεπάσματα
Μέσα σε γνώριμες αγκαλιές
Κύριος ο φετινός χειμώνας σκέφτομαι
Καθωσπρέπει
Μόνο που να… τέταρτη μέρα σήμερα χωρίς ζεστό νερό
Και αρχίζω να ανησυχώ λιγάκι για τις ρωγμές
Αυτές που εμφανίζονται πάντα και μόνο όταν αρχίσουν να λιώνουν οι πάγοι
Ευτυχώς έχω θάψει από καιρό τις ευαισθησίες
Μέσα μου στη βαθιά κατάψυξη
Έτσι δεν κινδυνεύω με την πρώτη ακτίνα του ήλιου
Να πνιγώ από λιωμένα δάκρυα
[Πρώτη δημοσίευση στο ηλεκτρονικό Φρέαρ.]
