Ασκητής Ι
Από μια τρύπα στην άμμο της ερήμου
(το τελευταίο μου κελί)
σας χαιρετώ αδέλφια
προσεύχομαι να είστε καλά
Εγώ δεν είμαι
Φοβάμαι
μόνο το εύκολο πέτυχα –τη βρωμιά
που κανένα νερό δεν φτάνει να την ξεπλύνει
Ασκητής ΙΙ
Λένε ότι νύχτα μες στην έρημο
λάμπω
κι έτσι δεν με ζυγώνουν
τ’ αγρίμια – αλλά κι οι άνθρωποι
το ίδιο τη μέρα
(αυτό δεν το λένε)
που βρωμάω
Θεοφάνια
Πέταξε τα ρούχα του ξαφνικά
βούτηξε με τους κολυμβητές
στην κρύα θάλασσα
να πιάσει τον σταυρό
ένας Απόλλωνας!
«Καλά έκανες»
τον ευλόγησε κι ο παπάς
«αλλά μην το ξανακάνεις»
Τα όπλα
Ήταν ένας γέρος παπάς
Μου είπε: «Αδελφέ
στα νοσοκομεία γίνονται πια θαύματα
ανασταίνονται νεκροί
και στην εκκλησία μου δεν πατάει κανείς
γι’ αυτό αν θες εδώ τώρα θα βρεις
κρυμμένα τα όπλα της επανάστασης»
[Πρώτη δημοσίευση στο ηλεκτρονικό Φρέαρ. Φωτογραφία: Yuzo Fujii.]
