Μετάφραση: Κώστας Λιννός
Η νύχτα συμβαίνει πιο θαμπή
Κάθε φορά με τα κομμάτια του φωτός
Μικρότερα και πιο τετραγωνισμένα
*
Κι είν’ ένα όνειρο
Που αρμενίζει σ’ ένα σκοτεινό,
Απροστάτευτο λιμανάκι
*
Παραμερίζεις τα μαλλιά σου
Σαν ένα βιβλίο που είναι πολύ σημαντικό
Για να διαβαστεί τώρα
*
Πολύ αργά το τελευταίο εξπρές
Περνάει μέσα
Απ’ τη σκόνη των κήπων
*
Τα όνειρα κατεβαίνουν σαν πελαργοί
Με επιχρυσωμένα,
Ξεχασιάρικα φτερά
*Από το ποίημα 37 ΧΑΪΚΟΥ που περιέχεται στη συλλογή A WAVE (1984)
