frear

Το μέτωπο. Αποσπάσματα ιστορίας – του Απόστολου Θηβαίου

«πήγε και εκείνος όπως τόσοι,
Απ’ τις ξιφολόγχες.
Έζησε για λίγο σκοτωμένος
Μες στη νύχτα
Με προτεταμένη
Τη φλέβα του μετώπου του»
Ανώνυμος

Τα πωγωνίσια που κλαίγανε. Και οι άνεμοι που φέρνουν τις φωνές, που κατατρώνε τις πέτρες εδώ και χρόνια ολόκληρα. Πάνω στις κορφές άναβαν φωτιές. Σκηνές ποιμενικές, η γιορτή του κρασιού καταμεσής του θερισμού, χοροί και νύμφες των μύθων ακοίμητες που γνωρίζετε τους παλιούς, εκείνους δρόμους, τις χαμένες εκείνες καρδιές, τ’ αρχαία τριημιτόνια.

Κάθε τόσο στρατεύσιμοι μιας λησμονημένης κλάσης περνούσαν απ΄τους δρόμους του χωριού, κατάκοποι, σκιές των εαυτών τους. Στέκονταν κοντά στην πηγή και έπειτα αργά ανηφόριζαν για τις σκοπιές. Άνδρες νεότατοι με μάτια πνιγμένα στον υδράργυρο, σκιές πνιγμένες και παράθυρα σφραγισμένα μες στην καρδιά της νύχτας. Απ’ εδώ πέρασαν μεραρχίες, τάγματα εφόδων, πολυβολητές. Γυναίκες των ορεινών οικισμών προσευχήθηκαν για την ψυχή τους στους ναούς που χάλασαν για πάντα, στις πηγές και τους σκισμένους χάρτες. Περνούσαν οι οπλίτες και οι στρατοκόποι, περνούσαν εμπρός απ΄τ΄άδεια δωμάτια και έσκυβαν βαθύτερα μες στους παλιούς ύπνους. Φτιαγμένοι για νεκροί κρατούσαν τα στόματά τους σφαλιστά, κρατούσαν τ’ άγια, έπλεκαν χέρια κληματσίδες πάνω στα ιστία και τις χρωματισμένες υδρίες. Πέρασαν και πόσοι δεν πέρασαν απ΄τα κλειστά χωριά, γερασμένοι και μυστηριώδεις να θυμίζουν παιδιά χαμένα, κώδικες και αλφάβητα ξεχασμένα.

Για χάρη τους και εμείς θα ζωγραφίζουμε για πάντα στρατιώτες με στεφάνια, όπως των αγίων, να πρεσβεύουν έναν άλλο, ωραίο κόσμο. Αυτοί, λοιπόν οι στρατιώτες που πάντα θα μας καταχτούν στους αιώνες, αυτοί που σαν βαθιά λαγνεία μας κατακλύζουν, αυτοί και μαζί πράγματα μικρά της Κνωσού και των Μυκηνών, βόδια φτερωτά και κιονόκρανα και άσπρα σπίτια της θάλασσας που σαν σκιές περνούν εμπρός απ΄τις κλεισμένες πόρτες και τις πεσμένες μας ζωές γίναν τώρα αυγερινοί, γίναν ποιήματα. Έζησαν τόσο που δίχως βία δεν θα μπορούσαν να ξεχαστούν. Τόσοι φόνοι αμέτρητοι του ήλιου τίποτε δεν σήμαιναν γι’ αυτούς.

[Πρώτη δημοσίευση στο ηλεκτρονικό Φρέαρ. Έργο του Grant Wood.]

Σε λίγο καιρό κοντά σας με νέο ηλεκτρονικό τεύχος στο mag.frear.gr

Mag.frear.gr – Τα ηλεκτρονικά μας τεύχη