Ι.
Εσύ που την ανάσα σου την καίει ένα χνούδι
βγαίνεις κι αγγίζεις τη φωτιά σα να ’τανε λουλούδι
ΙΙΙ.
Σου γράφω πως ο χρόνος σου βουρλίζεται
Σαν το κλαδάκι της φτελιάς
τσακίζεται
και σπάζει
Σου γράφω πως ο χρόνος σου είναι αιμόφυρτος
και πως απ’ τη Μνηστηροφονία στάζει
ΙV.
Χθες
Τρία αηδόνια
τίναξαν τον λαιμό τους ψηλά
προτού για τελευταία φορά πετάξουν
Χθες
Τρία όνειρα
βάδιζαν σιωπηλά
γιατί ήξεραν
πως πρωί πρωί θα τα κρεμάσουν.
[Από τη συλλογή Ο τυφλός κορυδαλλός (εκδ. Κουκούτσι), που μόλις κυκλοφόρησε.]
