~~..~~
(07:12) Η πάλη της αντάρας με το σύθαμπο
Γράφω δεν θα πει δημιουργώ
θα πει διαχειρίζομαι, επισημαίνω.
(Νεωτερισμοί και ανατροπές είναι έργα του αναγνώστη.)
Γράφω σημαίνει ξαναγράφω, ομολογώ τι διάβασα.
Χαρτογραφώ ένα μονοπάτι.
Μια αφέγγαρη τοπογραφία με βουνό και φρύγανα
ένα δίκτυο από σκάλες που βυθίζονται
σε σχισμές του λευκού χώματος και υπόγειες κοιλότητες –
άγραφες πλάκες
έτοιμες να αποκαλυφθούν
στην ψευδαίσθηση της δυνατότητας ελέγχου.
~~..~~
(Felix aestheticus, 08:56)
Επί τη βάσει άνυδρων νερόλακκων
(…)
Το φως του παντζουριού σχεδιάζει στο χαλί
την κάτοψη ενός δάσους
με εξωτικά πουλιά, έντονα έντομα
και θεόρατες ρίζες που βγαίνουν απ’ το νερό.
Το πρωί που χαλάνε τον κόσμο
σηκώνομαι και κάνω βόλτες ανάμεσα
στα τηλεγραφόξυλα των κορμών
και τα φαρδιά λουλούδια δίπλα στο κρεβάτι.
Με μια πιρόγα από φελλό πλησιάζω την κουζίνα.
Κουπί που σπρώχνει τα νερόφιδα
στα κόκκινα κηρύγματα του ιβίσκου.
Τ’ αγριεμένα ρούχα μου ανεμίζουν.
Ανάμεσα στις φυλλωσιές των κουρτινόξυλων
ακούω τις φωνές των ιαγουάρων.
~~..~~
(09:14) Αυτονόμηση των σημείων
Οι ράγες οδηγούν στο χολ.
Δυο φράσεις ηλιαχτίδας στην επίπεδη σάλα
γεμίζουν το κενό μηνών χωρίς επίσκεψη
με το εναιώρημα βουβών συμβολισμών.
Ο νους καταδύεται
σε δυο διπλούς καθρέφτες
της μνήμης
και της ζωής
που σβήνουν στην ηλιόσκονη
δείχνοντας ο ένας
πως δεν υπήρξε ο άλλος.
~~..~~
(10:33) Ο Χαίλντερλιν και η ουσία
της ποιητικής απόλαυσης
Δεν υπάρχει ποίηση
υπάρχει μονάχα ποιητική πρόσληψη κειμένων.
Ποιητική πρόσληψη είναι ένα είδος
ακουστικής προκατάληψης.
Είναι μια κατάφαση της μεταφυσικής
μπροστά στα βαρετά κουφάρια των σημαινόντων.
~~..~~
(10:40) Αν δεν είναι λίπος, τι είναι;
Δεν υπάρχει τέχνη
υπάρχουν μόνο καλλιτέχνες.
Τους αναγνωρίζεις απ’ τον τρόπο
που περιφρονούν
τις πλαστικές καρέκλες μπαλκονιού.
[Από τη συλλογή Το ξυράφι του Όκαμ, εκδ. Μικρή Άρκτος, Αθήνα 2014. Φωτογραφία: Dany Hanneuse.]
