ΒΙΒΛΙΑ ΤΟΥ 2014
1. Χλόη Κουτσουμπέλη, Κλινικά Απών, εκδόσεις Γαβριηλίδης 2014.
Ποίηση έντονα φορτισμένη, το καινούργιο βιβλίο της Χ. Κουτσουμπέλη θα μπορούσε να αποτελεί ένα βιβλίο «χρήσιμων οδηγιών για το πένθος». Ποίηση που μιλά για τον ανεκπλήρωτο ή χαμένο έρωτα, γεμάτη αποφθεγματικές κατακλείδες και απουσία σημείων στίξης (πέραν της τελείας). Αυτοαναφορική, συμβουλευτική προς εαυτόν, με χρήση προστακτικής και έντονες μεταφορές, η ποιητική συλλογή της Χλόης Κουτσουμπέλη αποτελεί έμμεση απόδειξη πως η ερωτική ποίηση, αν και δυσπρόσιτη λόγω των αναρίθμητων ποιητών που την έχουν υμνήσει, αποτελεί –ακόμα- μια ύψιστη μορφή ποίησης.
2. Χόρχε Λουις Μπόρχες, Άπαντα τα πεζά, εισαγωγή-μετάφραση-σημειώσεις: Α. Κυριακίδης, εκδ. Πατάκη, 2014.
Τα πεζά του Χ. Λ. Μπόρχες επανεκδίδονται τον Ιανουάριο του περασμένου έτους. Τα διηγήματα ενός εκ των σημαντικότερων συγγραφέων του 20ου αιώνα, συγκεντρώνονται μέσα σε ένα βιβλίο που προσφέρει πολλά παραπάνω από τα υπέροχα αυτά κείμενα: 46 σελίδες σημειώσεων του μεταφραστή, γεμάτες εξαιρετικές εγκυκλοπαιδικές γνώσεις που χρησιμοποιούνται από τον Μπόρχες μέσα στα κείμενά του, μαζί με 60 σελίδες εγκυκλοπαιδικού λεξικού κυρίων ονομάτων, τοπωνυμίων και τίτλων συνθέτουν ένα αληθινό διαμάντι που, ευτυχώς, επανεκδίδεται στις αρχές του 2014 για εκείνους που δεν είχαν την τύχη να γνωρίσουν το μεγαλείο του συγγραφέα από το Μπουένος Άιρες. Διηγήματα που συνδέουν την επιστήμη με το παραμύθι, τον θεό με τον ήρωα, το άχρονο της αιωνιότητας με την καθημερινή επιλογή. Η εκπληκτική γραφή του Μπόρχες, σε συνδυασμό με τη αστείρευτες γνώσεις του συγγραφέα συνθέτουν, ίσως, το καλύτερο βιβλίο που επανεκδόθηκε το περασμένο έτος.
ΘΕΑΤΡΙΚΕΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ ΤΟΥ 2014
1. Μεσοπέλαγα, του Σλαβομίρ Μρόζεκ. Σκηνοθεσία: Αγγ. Γκιργκινούδη.
Ένα μονόπρακτο του Σ. Μρόζεκ, του 1961. Τρεις ναυαγοί πάνω σε μια σχεδία, ξεμένουν από τροφή. Μόνη λύση, να φαγωθεί ένας από τους τρεις για να εξασφαλιστεί η επιβίωση των υπολοίπων.
Η κοινωνική κριτική του Μρόζεκ για το πώς ο ένας “τρώει“ τον άλλο στην σύγχρονη κοινωνία προκειμένου να επιβιώσει, συνδυάζεται με μια εξαιρετική σκηνοθεσία που συνδέει ειρωνεία, χιούμορ και σύγχρονο χορό με διαχρονικά κοινωνικά προβλήματα. Χρησιμοποιώντας τα λόγια της Ε. Σταγκουράκη από την κριτική της για την παράσταση στο frear.gr: «Η σκηνοθεσία του έργου από την Γκιργκινούδη δεν είναι απλώς επιτυχής, αλλά και με άποψη. Αποδίδοντας ευστόχως τα γνωρίσματα της γραφής του Μρόζεκ, προχωρεί ένα βήμα παραπέρα. […] Τα τρία σώματα των ηθοποιών εκτελούν μια διαρκή χορογραφία, άλλοτε περισσότερο κι άλλοτε λιγότερο εμφανή, με αποκορύφωμα τον θαυμαστό συγχρονισμένο κυματισμό τους στην απόδοση των κυμάτων.».
2. O Σωσίας, του Φιόντορ Ντοστογιέφσκι. Σκηνοθεσία: Έφη Μπίρμπα.
Ένα πορτραίτο του εσωτερικού ψυχολογικού χάους μέσα στο οποίο ζουν καθημερινά οι σχιζοφρενείς. Κουραστική κι επαναλαμβανόμενη, εντούτοις η παράσταση διέπεται από μια εξαιρετική ντοστογιεφσκική ατμόσφαιρα. Η ερμηνεία του Σερβετάλη είναι αξιοπρεπέστατη. Περιληπτικά, η θεατρική αυτή μεταφορά της νουβέλας επιτυγχάνει τον στόχο της: Γίνεται μια ωδή στην παράνοια, δίχως αρχή και δίχως τέλος∙ ακριβώς όπως μια μέρα -κάθε μέρα- στην ζωή ενός σχιζοφρενή.
ΜΟΥΣΙΚΗ ΤΟΥ 2014
1. “Herbie Hancock – The Warner Bros. years” (1969-1972) (3 CDs, ed. 2014 re-up)
18 τραγούδια μας ταξιδεύουν 40 χρόνια πριν, σε ήχους, funky soul-jazz και electric jazz. Παρόλο που οι μεμονωμένοι τίτλοι έχουν επανεκδοθεί σε διάφορες εκδόσεις και μορφές από την εποχή εκείνη, εντούτοις υπάρχουν αρκετά πράγματα που ξεχωρίζουν την συγκεκριμένη κασετίνα από τις προγενέστερες. Εδώ θα βρει κανείς, πέραν των επίσημων ηχογραφήσεων, εναλλακτικές και promo ηχογραφήσεις γνωστών συνθέσεων, καθώς και ένα μίνι δοκίμιο του Bob Gluck. Σε κάθε δίσκο, τα “Fat Albert Rotunda”, “Mwandishi” και “Crossings” μας παρέχουν 153 λεπτά jazz απόλαυσης
