ΧΑΪΚΟΥ ΚΑΙ ΤΑΝΚΑ
ΓΙΑ ΤΟΝ ΧΡΟΝΟ ΚΑΙ ΤΟ ΣΚΟΤΑΔΙ
Ι.
Μες στο σκοτάδι
Κομψεύεται ο χρόνος
Φορώντας μαύρα.
ΙΙ.
Σπασμένες γρίλιες
Ο χρόνος αγριεύει
Ιστούς χιονίζει.
ΙΙΙ.
Σαν φως της νύχτας
Θα ’ρθώ απ’ τ’ ανέκαθεν
Να σε τυλίξω.
IV.
Βλέπεις, ο χρόνος
Χύνεται μες το σύμπαν
Στις φλέβες ρέει.
V.
Και, ναι, η νύχτα
Γίνεται ερεβώδης
Στο φως του ήλιου.
VI.
Τικ τακ ο χρόνος
Tάχα μου δεν φοβάσαι
Tο τικιτάκα.
VII.
Υπερισχύει
O χρόνος του θανάτου
O γαμημένος.
VIII.
Λιώνουν οι ώρες
Ίχνη υγρά στους βράχουςˑ
Αμμώδης τρόμος.
Μια πλημμυρίδα χρόνου
Σαρώνει νυν και αεί.
IX.
Στάζει το θέρος
Ρινίσματα σιδήρου
Έμπυρος μνήμη
Σε θαλασσίτσα λάβρα
Σαν χαμπανέρο* χρόνου.
X.
Μόνοι κι αύτανδροι
Πυρακτωμένες νύχτες
Θα βυθιστούμε
Στ’ αγίνωτο σκοτάδι
Στου γλιτωμού το χάζι.
*Από τις πιο καυτερες πιπεριές του κόσμου.
⸙⸙⸙
[Πρώτη δημοσίευση στο ηλεκτρονικό Φρέαρ. Φωτογραφία: ©Alain Laboile. Δείτε τα περιεχόμενα του έκτου ηλεκτρονικού μας τεύχους εδώ.]
